Agadir najmodniejszy kurort Maroka

W skrócie - Spis treści, Informacje Pokaż

Agadir najmodniejszy kurort Maroka. Zamieszkany jest przez ok. 700 tys. ludzi, jest nowym miastem i to widać na każdym kroku. Oprócz faktu bycia ośrodkiem przemysłu rybnego, Agadir słynie z tzw. medyny – czyli arabskiej dzielnicy charakteryzującej się klasycznym, bazarem, meczetem. Na skutek trzęsienia ziemi 1960 roku został całkowicie zniszczony i nie znajdziemy tu wspaniałych zabytków. Medynę zbudowano dopiero w 1992 r. Zajmuje 4,5 hektara, a zbudowana jest z kamienia, ziemi i drewna, pochodzących z okolicznych regionów. Miasto posiada bardzo szeroką, piaszczyste plaże nad oceanem, jest wiele ciekawych miejsc na spacery, jak np. zespół ogrodowy, promenada, marina, czy forteca Kasba. Wzdłuż wcześniej wspomnianej plaży biegnie wspaniała promenada, wieczorem tętniąca życiem z mnóstwem restauracji z typowymi marokańskimi potrawami. Słońce świeci średnio 300 dni w roku.

Ciekawostka: W Maroku pije się zieloną herbatę z miętą – herbata podawana jest w szklankach ustawionych na srebrnej tacy. W domu herbatę nalewa mężczyzna, trzymając imbryk o długim dzióbku tak, by lać z wysoka, dzięki czemu każda herbata ma u góry warstwę piany.

Co wiem o Maroku

Plac Essaouira

Maroko nazywany krajem zachodzącego słońca, lub bramą Afryki, ponieważ położony jest obok Europy, oddzielony od niej tylko cieśniną gibraltarską. Kraj ten usytuowany jest na północno-zachodnim krańcu czarnego lądu. Pod względem powierzchni zajmuje 56 miejsce na świecie. Stolicą Maroka jest Rabat. Większe miasta to: Casablanka, Marrakesz, Fez, Tanger, Meknes. Maroko graniczy z Algierią, hiszpańskimi enklawami, oraz Saharą Zachodnią, która została zajęta przez Maroko, co nigdy nie zostało przez świat zaakceptowane.
Kraj podzielony jest na 16 regionów. Jedna trzecia Maroka to wyżyny i góry, należące do łańcucha Atlasu. Niziny i doliny to wąski pas wybrzeża na północnym zachodzie kraju. Obrazowo Maroko to rozciągające się między Oceanem Atlantyckim, Morzem Śródziemnym i pustynnymi piaskami Sahary teren, gdzie z jednej strony widzimy plaże, skaliste klify wybrzeży morskich, a z drugiej góry Atlas z dolinami rzek. Najwyższym pasmem górskim jest Atlas Wysoki, który rozciąga się od zachodniego Wybrzeża Atlantyku, aż po wschodnie krańce Maroka. O rzekach Maroka można by dużo pisać, ich sieć jest niezwykle mocno rozbudowana. Większość z nich są to okresowe rzeki spływające z Atlasu Wysokiego w stronę Sahary, to tak zwane „Wadi” czyli suche koryta wypełniające się wodą jedynie po mocnych opadach w górach, lub podczas topnienia śniegów. Najdłuższą z nich jest Wadi Dara (1200 km) która w środkowym biegu ginie w piaskach pustyni i wypływa na powierzchnię w pobliżu Oceanu.

Klimat Maroka jest różnorodny, nad Oceanem Atlantyckim panuje łagodny klimat morski, gdzie od października do marca dużo pada, więc plażowanie pozostaje nam tylko latem. We wschodniej części kraju w górach panuje klimat suchy i pustynny. W głębi kraju po północnej stronie Atlasu lato jest suche i gorące, zima i wiosna deszczowa. Na południu już w kwietniu, aż do października temperatura w ciągu dnia bardzo często przekracza 30 stopni C, a w lipcu i sierpniu nawet 40 stopni C.

Historycznie najstarsze ślady obecności człowieka na ziemiach Maroka odkryto w XII w p.n.e. pozostawili je Kartagińczycy i Fenicjanie. W 43 roku n.e. Rzymianie podbili wybrzeża dzisiejszego Maroka i wcielili je do cesarstwa, jako jedną z prowincji. Za Rzymskiego panowania dotarło tam chrześcijaństwo, kraj rozwijał się gospodarczo. Pod władzą Rzymu pozostało do 429 roku. Na przełomie VII i VIII w. ziemie te podbili Arabowie, którzy umocnili swoje wpływy na ziemiach Maroka włączając je do kalifatu. Dość szybko zamieszkały głównie przez chrześcijan i skupiska Żydów kraj, ulega całkowitej islamizacji, oraz silnej arabizacji. Kolejne wieki to ciągłe konflikty i wojny prowadzone przez muzułmanów między sobą, oraz chrześcijanami (Portugalią, Francją, Wielką Brytanią, a także przez krótki czas z Niemcami) które doprowadzają w pierwszej połowie XIX w. do kryzysu gospodarczego, gdzie znowu narasta lęk przed najazdem chrześcijan, co nastąpiło w 1830 r. Francuzi podbijają Algierię i wkraczają do Maroka. W 1912 roku zostaje podpisany traktat między Francją a Hiszpanią, mówiący o rozbiorze Maroka. Przez około pół wieku trwają próby wyzwolenia się przez Marokańczyków od okupacji, której efekt widzimy dopiero w 1956 roku, kiedy to rząd Francuski pod naciskiem ONZ przyznaje Maroku niepodległość. Dziś niepodległe Królestwo Maroka jest dziedziczną monarchią konstytucyjną, które ma ugruntowaną pozycję w świecie arabskim, uważane jest za jeden z najbardziej stabilnych krajów w Afryce.

Ciekawostka: W roku 2011 w Maroko język berberyjski został uznany za język urzędowy. Stało się to po latach najpierw, za czasów kolonialnych, językiem urzędowym był francuski, a po uzyskaniu niepodległości przez kraje północno-afrykańskie arabski.

Uliczki Marrakeszu

Essaouria

Pałac El-Bahia w Marrakeszu

Twierdza w Essaouria

Agadir

Widok z góry Kasba na port w Agadirze

Kasba

Rajska Dolina

Rajska Dolina w tle góry Atlas

Rajska Dolina

W górach Atlas

W wiosce Berberów

Co warto zobaczyć

Na zboczu góry Kasbah ( góra ze słynnym napisem )

Kasba
Na wysokiej skale znajdują się ruiny cytadeli pochodzącej z XVI w. jedyny zachowany zabytek miasta. Rozciąga się z niej bardzo ładny widok. Po trzęsieniu ziemi z 1960 r. mury zostały częściowo zrekonstruowane, jednak otaczają jedynie pusty plac – zabudowa wewnętrzna uległa całkowitemu zniszczeniu. Na zboczu wzgórza umieszczono ogromny, podświetlany nocą napis arabski brzmiący w tłumaczeniu „Bóg, król, ojczyzna”. Podobny, pochodzący z XVIII w. napis zachował się nad bramą twierdzy. Warto wejść do góry ze względu na widok na Agadir rozciągający się z tego miejsca, piękna zatoka w kształcie półksiężyca wcina się w ląd obramowany bulwarami oraz hotelami.

Marrakesz
Miasto królewskie, leżące w środkowym Maroku, u podnóża Atlasu Wysokiego, miasto – legenda. Jeśli ktoś nie zna Maroka, na pewno choć raz słyszał o Marrakeszu, posiada medynę i nowe miasto, które ją otacza. Dla turystów najlepsza jest oczywiście medyna. To tu jest zlokalizowany plac Jemaa el-Fna oraz najciekawsze zabytki. Nowa część posiada bazę hotelową, spokojne dzielnice rezydencji bogatych Marokańczyków i obcokrajowców. Co jeszcze można zobaczyć: Mury medyny i bramy miejskie, Pałac El Badi, pałac królewski Dar el-Makhzen, Pałac Bahia, Meczet Kutubia, Ogród Majorelle.

Ogród Majorelle
Ogród został stworzony przez francuskiego malarza Jacques Majorelle w latach 1920-30 i został udostępniony do zwiedzania w roku 1947. Jest to ogród botaniczny z wieloma pięknymi gatunkami roślin oraz artystycznie zaprojektowanymi alejkami, fontannami i niesamowitym domem w kolorze niebieskim z żółtymi okiennicami. Miłośnicy kaktusów będą zachwyceni. W ogrodzie przebywają też ptaki. Od roku 1980, właścicielem ogrodu był francuski projektant mody Yves Sain Laurent. Yves zmarł w 2008 roku i, zgodnie z życzeniem, jego prochy zostały rozsypane na terenie ogrodu. W domu na terenie ogrodu mieści się Muzeum sztuki islamu. Jest to bardzo piękne miejsce, które powinno znaleźć się na liście każdego turysty odwiedzającego Marrakesz.

więcej o ogrodzie dowiesz się tutaj

Ciekawostka: Płynne złoto Maroka. Tak nazywają olej arganowy Marokańczycy. Pozyskiwany jest z nasion owoców drzewa arganowego, które występuje tylko i wyłącznie w Maroku. Jego ręczny proces pozyskiwania oraz ograniczone zasoby przekładają się na cenę kosmetyków.

Pałac EL-Bahia
Jest uznawany za arcydzieło architektury marokańskiej i atrakcją turystyczną w mieście. Pałac został zbudowany w XIX wieku, na polecenie wielkiego wezyra Si Moussa. Stoi w pięknym ogrodzie i był w owych czasach najpiękniejszym pałacem w Maroku. Jest otwarty przez cały tydzień, ale nie wszystkie jego pomieszczenia są dostępne dla zwiedzających.

Plac Dżemaa el-Fna Marrakesz – sprzedawca soków

Plac Dżemaa el-Fna
To wspaniały plac w samym sercu miasta, na którym skupia się rozrywkowe i towarzyskie życie Marrakeszu. Nazywany kiedyś „Plac Straceńców”. O każdej porze dnia i nocy, na placu panuje gwar i ruch. Szczególnie pięknie wygląda nocą dlatego warto zostać przynajmniej do zachodu słońca. Na placu można zobaczyć tancerzy, zaklinaczy węży, muzyków i wszelkiego rodzaju oszołomów którzy wykrzykują swoje idee . UWAGA NA ZŁODZIEI !!!. Nie brakuje również handlarzy, gdzie można kupić przeróżne pamiątki, zioła dywany, wyroby ze skóry itp… Niestety trzeba uważać aby nie kupić chińskiej tandety jest tego naprawdę dużo.

Miasto Essaouira
To miasto portowe i rybackie pełne niebieskich łódek, położone na atlantyckim wybrzeżu Maroka, niezwykle interesujące i malownicze. Dawny fenicki port z warowniami. Założone przez Portugalczyków w połowie XV wieku. Wspaniała twierdza nad Atlantykiem w biało-niebieskiej tonacji. W mieście zobaczyć można mury obronne z zabytkowymi działami. Jedną z głównym miejscowych atrakcji jest pięknie zachowany rynek niewolników i spokojna medyna objęta patronatem UNESCO pełna wąskich krętych uliczek z uroczymi bielonymi domami i sklepami. Jak już wcześniej wspomniałem Essaouira jest miastem rybackim. W miejscowym porcie, do którego rybacy codziennie przywożą swój połów, można skosztować świeżej ryby. Fajnie byłoby tam wrócić ale w mniej turystycznym czasie.

Wycieczka w Góry Atlas Wysoki i wioska Immouzer
Przejazd jeepami przez zachodni łańcuch gór Atlas o najwyższej średniej wysokości, góry ciągną się od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego (okolice miasta Agadir) do źródeł rzeki Wadi Muluja. Podczas wyprawy mijamy typowe marokańskie wioski i piękne krajobrazy. Po około dwóch godzinach zatrzymujemy się w jednej z takich wiosek. W wiosce Immouzer u stóp Atlasu Wysokiego na tradycyjny obiad u rodziny Berberów. Następnie odwiedzamy miejscowy bazar, trzeba przyznać że bardzo różni się od tradycyjnych bazarów w Marokańskich miastach, ten wiejski trochę szokuje np. kupowane żywe zwierzęta i na miejscu zabijane (zakaz fotografowania). Kolejny punkt to tzw. „Rajska Dolina” droga do niej prowadzi przez przepiękne tereny, z wąskimi i głębokimi skalistymi urwiskami, oraz palmowymi zagajnikami. Kierowca naszego jeepa to naprawdę ostry gość, dostarczył nam mocnych wrażeń, momentami aż nadto. Jedna z ciekawszych wycieczek dla wszystkich tych którzy, chcą zobaczyć, poznać i zrozumieć Maroko.

Ciekawostka: Maroko jako jedyne nie należy do Unii Afrykańskie, odmówiło w ramach protestu przeciw uznaniu członkostwa Sahary Zachodniej, z którym jest w konflikcie od roku 1957 roku.

Warto wiedzieć

Berberowie
Mówią o nich lud owiany tajemnicą. To tubylcza ludność zamieszkująca od ponad 3 tysięcy lat głównie tereny górskie na terenie Maroka. Jest skazana wyłącznie na swoją przekazywaną z pokolenia na pokolenie umiejętności dostosowania się do trudnych warunków w jakich przyszło im żyć. Berberowie nigdy nie uznali żadnej władzy zwierzchniej, natomiast sami uznawani są za rdzennych mieszkańców Afryki Północnej.
Drzewo Arganowe – wyroby
Z owoców drzewa arganowego powstaje olej arganowy jest jednym z najdroższych i najbardziej cenionych olejów na świecie. Ma najbogatsze właściwości kosmetyczne, odżywcze, regenerujące i odmładzające. Olej ten zwany jest Płynnym Złotem Maroka. Największe skupiska drzew są w rejonie Sus, między Agadirem, Marrakeszem a As-Sawirą. Drzewo arganowe jest rośliną wiecznie zieloną, liście może stracić tylko podczas długotrwałej suszy. Dzięki życiodajnym i odżywczym zaletom oleju arganowego Berberowie mogli przetrwać w ciężkich, pustynnych warunkach. Olej nie jest tani ale na pewno wart swojej ceny, niestety jest często podrabiany i rozcieńczany, jednym słowem oszukany. Trzeba naprawdę znać pewne miejsce zakupu. W naszym przypadku przy zakupie oryginalnych olejków z certyfikatem pomógł nam nasz przewodnik po Maroku.
Targowanie
Targowanie się to podstawowa zasada podczas zakupów. Dyskusja o cenę dotyczy prawie każdych zakupów. Wprawny i pewny klient jest w stanie uzyskać cenę nawet 30 – 40 % niższą od wyjściowej. Jeśli już wdamy się w dyskusję trudno nam będzie się uwolnić od sprzedawcy. Targować można się również w hotelach, taksówkach, jeśli widzimy że nie ma włączonego taksometru, albo ustalamy cenę przed wejściem do taksówki.

Informacje praktyczne

Lot do Mroka trwa około 4,5 godziny.
W czasie letnim zegarki cofamy o 2 godziny, w czasie zimowym o 1 godzinę
Wizy nie są wymagane chyba że ktoś chce zostać dłużej niż 90 dni. Paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy.
Przy wjeździe do Maroka konieczne jest wypełnienie formularza wjazdowego, który dostaniemy na lotnisku.
Waluta to Dirham Marokański (MAD). Dolary lub Euro można wymienić w bankach, czy kantorach. Należy pamiętać aby zachować potwierdzenie transakcji jeśli będziemy chcieli wymienić z powrotem na dolary lub Euro.
Napiwki – obowiązuje zasada że każdy daje tyle na ile go stać. Przyjęte jest dawanie kelnerom, kierowcom, czy przewodnikom 5 – 10 % rachunku.
Rozmowa telefoniczna dla posiadaczy telefonów z Polskim numerem nie jest tania. Najlepszą opcją jest zakup miejscowej karty SIM.
Należy unikać Ubiór głównie w głębi kraju lub w starych dzielnicach dużych miast, skąpych ubrań (dotyczy to przede wszystkim kobiet), może to spowodować niepożądane reakcje.
Kupno alkoholu w mniejszych miejscowościach bywa kłopotliwe, w większych miastach oraz kurortach (np: Agadir) bez problemu kupimy wino, piwo, mocne trunki w supermarketach.
Targowanie się to jedna z podstawowych zasad podczas zakupów. Targujemy się niemal wszędzie. Zresztą ta zasada panuje w prawie każdym kraju arabskim.
Zakupy – co warto kupić. Wyroby ze skóry, przyprawy, kosmetyki zwłaszcza te wykonane z olejku arganowego (uwaga na podróbki), wyroby z miedzi i mosiądzu.

Grzegorz R.

#TuiTamINFO to ktoś, kto ostatnio ma dużo czasu i zwykle udaje Mu się gdzieś "uciec" bliżej lub dalej. Oczywiście stara się mieć ze sobą aparat. Kiedy nie podróżuje to prawdopodobnie delektuje się ciszą domowego spokoju lub odkrywam najgłębsze sekrety najnowszych urządzeń technologicznych.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ Anuluj odpowiedź

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Ponieważ podróżowanie stało się dla Mnie łatwiejsze, a ostatnio mam trochę więcej czasu, to zwykle udaje mi się gdzieś „uciec” kilka razy w roku, bliżej lub dalej. Oczywiście staram się mieć ze sobą aparat. Fotografia nie jest moim sposobem na życie, to raczej amatorska pasja i według mnie, może być sposobem komunikowania się z innymi. Myślę, że większość amatorów robi to z tych samych powodów, dla radości tworzenia, miłości do podróży i fotografii. Dołożyłem wszelkich starań, aby treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością, wykorzystując do tego celu, przewodniki, informatory, biuletyny, książki historyczne, archiwa, biblioteki internetowe itp. Będę wdzięczny za wskazówki dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla mnie bardzo cenne i mile widziane, dzięki nim będę mógł dokonać jak najszybciej korekt w opisach.