Kurort Złote Piaski – Warna Złote Piaski – znajdują się w północnej części bułgarskiego wybrzeża Morza Czarnego w przepięknej i wyjątkowo czystej zatoce. Na terytorium Parku Krajobrazowego Złote Piaski, który został objęty ochronioną już w 1943 roku. Otoczony jest zielonymi lesistymi wzgórzami. Złote Piaski posiadają „Niebieską Flagę” – renomowaną międzynarodową odznakę dla ekologicznie czystych kurortów. Co miesiąc kontrolowane są podstawowe wskaźniki mikrobiologiczne oraz fizykochemiczne powietrza, morza oraz piasku na plaży. W obrębie kurortu transport odbywa się głównie za pomocą ekologicznie czystych pojazdów – rowery, mini-ciuchcie, oraz pojazdy napędzane energią słoneczną. Plaża Złotych Piasków ma długość 3,5 km jest równa i pokryta drobnym złocistym piaskiem (stąd też pochodzi nazwa kurortu). Dno morskie przy plaży płynnie się obniża. Brak w nim gwałtownych zmian poziomu oraz skał. Woda ma niską zawartość soli oraz brak niebezpiecznych dla życia i zdrowia zwierząt oraz roślin, co czyni ją idealną do kąpieli dzieci oraz do nurkowania. W obrębie parku krajobrazowego Złote Piaski znajduje się skalny monastyr Aladża. Jest to unikatowy monastyr wykopany w skale w XIII wieku. Wzdłuż promenady znajdują się liczne kawiarenki, restauracje, pizzerie, stoiska z pamiątkami, dyskoteki. Złote Piaski Oddalone są od Warny 30 minut jazdy samochodem (około 18 km.). Warna – jest trzecim co do wielkości miastem w Bułgarii. Powszechnie uznawana jest za morską stolicę Bułgarii. Wokół Warny ulokowanych jest wiele kurortów i rezerwatów przyrody. Sama Warna jest ważnym ośrodkiem turystycznym i kulturalnym. W mieście można zwiedzać zabytki z różnych okresów historii miasta. Są tam rzymskie ruiny, bizantyjskie fortyfikacje oraz zabytki architektury tureckiej.
Popularne w tej chwili...
Ciekawostka: Bułgarzy żyją dłużej niż inne narody. Według naukowców to zasługa niskiego poziomu stresu, regularnej aktywności fizycznej oraz bakterii zawartych w bułgarskich jogurtach. Mieszkańcy tego kraju zdrowo się odżywiają, a do życia podchodzą wyjątkowo pozytywnie. Dlatego też widok stulatka w tym kraju nikogo nie dziwi.
Co wiem o Bułgarii
Bułgaria jest krajem o długiej, burzliwej i fascynującej historii. Wykopaliska w jaskiniach w pobliżu Plewen (naddunajska równina w północnej Bułgarii) oraz w górach bałkańskich wykazały, iż pierwsi ludzie byli tu już w okresie paleolitu około 40 000 p.n.e. Jednak archeolodzy udowodnili, iż stałymi osadnikami, którzy tu żyli a było to około 6000 p.n.e. były neolityczne ludy. Odkrycia archeologiczne w Bułgarii z okresu: trackiego, greckiego, rzymskiego, słowiańskiego, staro-bułgarskiego, bizantyjskiego wykonywane są tu przez cały czas, o czym świadczą odkryte narzędzia krzemienne oraz malowidła naskalne. Znaleziono złote bransoletki, diademy i berła, które udowadniają, że 6000 lat temu w Europie powstała pierwsza wysoko rozwinięta kultura z organizacją państwową oraz wiedzą o obróbce metali. Ciekawe zbiory można zobaczyć w Muzeum Archeologicznym w Warnie. Historię Bułgarii można podzielić na kilka epok. Epokę starożytną, do przybycia Słowian na przełomie VI i VII wieku i utworzenia przez liczne plemiona bułgarskie i słowiańskie, państwa bułgarskiego w 680 roku. Okres dziejów Bułgarii, to czas pierwszego państwa, to walka o zapewnienie istnienia w sąsiedztwie Bizancjum, czas chrystianizacji Bułgarii i ustanowienie autonomicznego Kościoła bułgarskiego, który miał uchronić przed wpływami Bizancjum. Po akcie chrystianizacji Bułgaria została zjednoczona kulturowo i politycznie. Najważniejszym wydarzeniem w tamtym czasie było przyjęcie alfabetu słowiańskiego, które przyczyniło się do podnoszenia edukacji i kultury w konsekwencji czego Bułgaria stała się pierwszym państwem słowiańskim, która miała tradycje piśmiennictwa. Nastał tzw. „Złoty Wiek”
Bułgarskie imperium, rozciągało się od Morza Adriatyckiego do Morzu Egejskiego i Dniepru (północno-wschodniej Bułgarii) i było największym i najpotężniejszym w Europie w tamtym czasie. Okres ten trwał do początku XI wieku wyczerpana wojnami Bułgaria została podbita przez Bizancjum, które po prawie dwuwiekowej niewoli, doprowadziło do powstania drugiego państwa bułgarskiego gdzie była prowadzona kontynuacja i rozwój osiągnięć politycznych z czasów pierwszego państwa. Znowu państwo i społeczeństwo przeżywało okres świetnego rozwoju swej potęgi politycznej i kulturowej. Ciężkie czasy dla Bułgarii przyszły po koniec XIV wieku cała Bułgaria została podbita przez Imperium Osmańskie, niewola ta trwała 500 lat. Turcy nałożyli surowy system feudalny i izolowali Bułgarię od reszty chrześcijańskiej Europy. Ogromna liczba Bułgarów – niektóre szacunki mówią, że połowa całej populacji, albo zostały zabita, albo wzięta do niewoli. Wiele kościołów i klasztorów zostało zniszczonych lub zamkniętych. Liczne powstania przeciw Turkom kończyły się klęską. Władcy tureccy zmuszali Bułgarów do ucieczki w góry i regiony wiejskie, wielu Bułgarów wyemigrowało, część została zmuszona do przejścia na islam. Bułgarskiej tożsamości narodowej i kulturowej udało się przetrwać w odosobnionych klasztorach, mieszczących się w górach Riła, które nigdy nie były kontrolowanych przez Turków. Świadomość swej przeszłości pozwoliła narodowi bułgarskiemu przetrwać okres prawie 500-letniej niewoli tureckiej (1396—1878). Tureckie okrucieństwa, które towarzyszyły walkom o wyzwolenie Bułgarii pokazało całemu światu prawdziwe oblicze państwa osmańskiego i jego barbarzyństwa jakich dokonywali na narodzie Bułgarskim. Światowa opinia publiczna podniósł głos w obronie narodu bułgarskiego. Brytyjscy, amerykańscy, włoscy, francuscy, niemieccy, rosyjscy dziennikarze oraz konsulowie przekazywali prawdę o potwornych zbrodniach. Fala współczucia, solidarności i gotowość do wsparcia wśród rosyjskiego społeczeństwa doprowadziła do wojny turecko-rosyjskiej (1877– 1878) której skutkiem było powstanie trzeciego państwa bułgarskiego w 1878 r. Jednak mocarstwa europejskie, zwłaszcza Wielka Brytania i Austro-Węgry, były zaniepokojone wielkością położonego blisko Rosji nowego państwa. Toteż w lipcu 1878 r. kongres berliński zamknął ten krótki okres bułgarskiej wolności. Na jego mocy ustanowiono niewielkie autonomiczne Księstwo Bułgarii, obejmujące Sofię oraz tereny na północ od Bałkanów, ale pozbawione Macedonii i ziem południowych, które weszły w skład tzw. Rumelii Wschodniej.
W 1908 powstaje Królestwo Bułgarii to kolejna forma państwa bułgarskiego. W 1909 Carstwo Bułgarii, Rosja i Turcja zawarły trójstronne porozumienie, które ostatecznie usankcjonowało powstanie nowego, niezawisłego państwa na Bałkanach. W październiku 1912 r. Bułgaria wraz z Serbią, a potem Grecją, przystępuje do wojny z imperium osmańskim. Pokonani Turcy podpisali traktat w Londynie, w którym oddają ziemie wcześniej zajęte. Wyzwolenie Bułgarii spod jarzma tureckiego zapoczątkowało dobę szybkiego rozwoju kultury narodowej. Przeważały w niej nadal demokratyczne tradycje rozwinięte w okresie walki rewolucyjnej.
Rok później wybuchła wojna międzysojusznicza tzw. wojna bałkańska, w której Bułgarzy walczyli z dotychczasowymi sprzymierzeńcami. W jej wyniku Bułgaria utraciła część swoich terytoriów. Po zakończeniu wojen bałkańskich wybuchła I wojna światowa, w której Bułgaria opowiedziała się po stronie państw centralnych w nadziei na odzyskanie utraconych terytoriów oraz zjednoczenie. Okres międzywojenny charakteryzował się niepokojami politycznymi i społecznymi, bułgarskie społeczeństwo popadło w głęboki kryzys. Na początku II wojny światowej Bułgaria ogłosiła neutralność. Jednak rząd bułgarski kuszony przez Hitlera ofertą oddania Macedonii w zamian za pomoc, słabe militarnie bułgarskie państwo przyłącza się do osi Berlin – Rzym – Tokio. Na terytorium kraju weszły wojska niemieckie i w ten sposób Bułgaria przyłączyła się do wojny. Zimą 1943-1944, naloty alianckie na Sofię i inne duże miasta w środkowej Bułgarii, spowodowały utworzone rządu koalicyjnego. Miał on doprowadzić do pokoju z aliantami, do którego niestety nie doszło. We wrześniu 1944 r. Związek Radziecki wypowiedział wojnę Bułgarii. Ta z kolei bardzo szybko poprosiła o rozejm i wypowiedziała wojnę Niemcom. Od 1942 bardzo szybko zaczął rozwijać się ruch oporu. Powołano, kierowany przez komunistów, Front Patriotyczny. Po wojnie władzę w Bułgarii przejęła wspierana przez Związek Radziecki partia komunistyczna, która w roku 1946 utworzyła Ludową Republikę Bułgarii. Bułgaria stała się radziecką strefą wpływów.
10 listopada w 1989 r. w dzień po symbolicznym zburzeniu muru berlińskiego w Bułgarii, upadł system polityczny podporządkowany Związkowi Radzieckiemu. Rok później odbyły się wybory parlamentarne, Bułgarska Partia Komunistyczna stała się Bułgarską Partią Socjalistyczną i wygrała pierwsze wolne wybory. Bułgaria stała się pierwszym krajem byłego bloku sowieckiego, w którym do władzy z powrotem doszli komuniści. Rządy komunistów doprowadziły kraj do krawędzi bankructwa, potężna inflacja, puste półki sklepowe, braki prądu, paliw spowodowały w 1991 roku do ponownych wyborów, gdzie została przyjęta nowa konstytucja a do władzy doszedł pierwszy niekomunistyczny parlament. W 2001 roku do władzy doszło ugrupowanie Narodowy Ruch Symeon II, założone przez ostatniego cara Bułgarii, Symeona II, którego obalono w 1946 roku . Premierem zostaje Symeon ( syn cara Borysa III) był jedynym monarchą na świecie, któremu drogą demokratyczną udało się odzyskać władzę w republice. 29 marca 2004 Bułgaria wstępuje do NATO a 3 lata później staje się członkiem Unii Europejskiej.
Dziś Bułgaria jaką my znamy to kraj z Morzem Czarnym z długimi pięknymi, piaszczystymi plażami, z turkusową wodą. Popularne kurorty Złote Piaski i Słoneczny Brzeg coraz częściej odwiedzane przez polskich turystów. Góry i lasy – miejsce na letni wypoczynek dla amatorów górskich wędrówek, pieszo, rowerami, motorami itp. Historia starożytna – gdzie prawie na każdym kroku znajdują się obiekty archeologiczne, ślady starodawnych religii i wierzeń, pozostałości historycznych miast. Z drugiej strony Bułgaria należy do grupy państw Europy słabo rozwiniętych. Na każdym kroku widać pozostałości po rządach komuny, szczególnie jest to widoczne we wsiach i małych miasteczkach, wystarczy tylko trochę zboczyć z tras turystycznych. Bułgarzy są bardzo przyjaźnie nastawieni do turystów, żyją bezstresowo zdrowo się odżywiają, a do życia podchodzą wyjątkowo pozytywnie. Dowodem tego jest to iż są narodem który ma najwięcej stulatków, podobno jest to zasługa oprócz zdrowego trybu życia bakterii zawartych w bułgarskich jogurtach(stwierdzone naukowo). Jeśli miałbym powiedzieć czy warto odwiedzić ten kraj, to pewnie powiem że tak, tym bardziej że jest to dobra alternatywa dla krajów arabskich, w których w ostatnim czasie sytuacja polityczna nie wygląda delikatnie mówiąc najlepiej.
Ciekawostka: Odwrotnie niż w większości krajów, kiwając w górę i w dół Bułgarzy zaprzeczają czemuś. Kiedy chcą powiedzieć „tak”, kręcą głową na boki. Dobrze jest się upewnić, czy rozmówca chciał powiedzieć tak czy nie. Kiedy zagraniczni turyści nie są tego świadomi mogą być problemy.
Półwysep Kaliakra Półwysep Kaliakra Półwysep Kaliakra Półwysep Kaliakra Półwysep Kaliakra Kościół w Nessebarze Starożytny Nessebar Starożytny Nessebar Cerkiew pod wezwaniem Chrystusa Pantokratora Uliczki Nessebaru Ruiny Cerkwi św. Zofii w Nessebarze Ruiny Cerkwi św. Zofii w Nessebarze od środka Wnętrze Cerkwi Wnętrze Cerkwi
Co warto zobaczyć
Miasteczko Nesebyr
„Perła Bułgarii”, czyli antyczny Nesebyr Od 1983 roku Nessebar znajduje się na światowej liście dziedzictwa kultury UNESCO. Jest najstarszym miastem w Bułgarii i jednym z najstarszych miast Europy. Piękne kamienne uliczki i niesamowite cerkiewki ..a raczej to co z nich zostało . Miasto zostało założone ok. 3000 lat temu wtedy nazywało się Mesambria (od „miasto Menasa” – króla Traków). Większa cześć zachowanych budynków w Neseserze pochodzi z przełomu XI-XIV wieku i wszystkie są wykonane w typowym cerkiewnym stylu. Miasto od 1956 roku jest rezerwatem archeologicznym i architektonicznym.Co można zobaczyć w miasteczku . Cerkiew św. Zofii w Nesebyrze ruiny zabytkowej, prawosławnej świątyni, określanej również jako Stara Metropolija położonej w centrum miasta. Trzynawowa bazylika jest najstarszym kościołem Nesebyru – powstała na przełomie IV i V wieku n.e., a przebudowano ją w wieku IX, kiedy stała się częścią kompleksu biskupiego. W 1257 roku splądrowali ją Wenecjanie, którzy wywieźli miejscowe relikwie do Wenecji, a ostatecznie opuszczona została w XVIII wieku. Cerkiew ma łączną długość 25,5 metrów i 13 metrów szerokości. Nawy oddzielone były dwiema rzędami filarów, po pięć w każdym. Wraz z innymi zabytkowymi cerkwiami Nesebyru została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO oraz 100 najważniejszych obiektów turystycznych w Bułgarii. Kolejnym zabytkiem w Nesebyrze jest dawna cerkiew pod wezwaniem Chrystusa Pantokratora. Cerkiew, będąca masywną czerwonawą budowlą z kamienia i cegły, pochodzi z czasów cara Iwana Aleksandra z przełomu XIII i XIV w. Cerkiew słynie z ozdobnej fasady. Ślepe wnęki, turkusowe ceramiczne wstawki i kompozycje z czerwonej cegły to typowe motywy architektury późno bizantyjskiej. Niezwykłe są jej zewnętrzne zdobienia – wyróżnia je bogactwo form i motywów. Wzory dekorujące każdą z fasad są inne – od eleganckich nisz i szczytów, lombardzkich łuków i krenelowanych gzymsów, po kontrastujące białe kamienne ciosy i pasy czerwonej cegły oraz bujne ceramiczne inkrustacje, rozety i inne motywy. Świątynia znajduje się na głównym placu miasta. Wewnątrz działa galeria sztuki. W Nesebyrze warto także zobaczyć przystań rybacką i marinę.
Katedralna Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy w Warnie . Jest jednym z najważniejszych symboli miasta. Powstała w XIX wieku cerkiew jest drugą pod względem wielkości świątynią w Bułgarii. Cerkiew była symbolem wdzięczności narodu bułgarskiego za wyzwolenie z okupacji tureckiej. Cerkiew ta wybudowana w stylu neobizantyjskim. Zaliczana jest do bułgarskich zabytków kultury. Imponujący ikonostas wykonany przez mistrzów debyrskiej szkoły zdobi przestronne wnętrze cerkwi. Obecne freski powstały w połowie XX wieku. Spostrzegawczy obserwator prawdopodobnie zauważy, że główna wieża cerkwi odbiega architektonicznie od reszty budynku. Została ona dobudowana do cerkwi na początku XX wieku.
Tracki grobowiec z Kazanłyku Jest częścią ogromnej (liczącej ponad 500 obiektów) nekropolii, leżącej w pobliżu starożytnego trackiego miasta Seuthopolis. W 1979 r. grobowiec został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Przypuszcza się, iż należał do władcy, który został pochowany w nim wraz z żoną. Grobowiec został przypadkowo odkryty 19 kwietnia 1944 r. przez żołnierzy rozkopujących wzgórze podczas tworzenia szańców. Główna komora grobowa ma kształt okrągły i średnicę 2,65 m. Zbudowana jest z cegieł i przykryta kopułą na wysokości 3,25 m. Do komory prowadzi ciasny korytarz o długości 1,95 m , otwarty prostokątnym otworem drzwiowym, uformowanym z ciosanych bloków kamiennych. W grobowcu odkryto jedynie pewną ilość niewielkich przedmiotów, co świadczy o tym, iż został on ograbiony już w starożytności. Największą jednak wartość przedstawiają malowidła ścienne. Pierwszy fryz w komorze grobowej przedstawia uroczystą ucztę, w której uczestniczy małżeństwo, mąż i żona. Na drugim fryzie znajduje się scena z wyścigów na dwukołowych wozach. Malowidła w korytarzu zawierają sceny walki pieszych i konnych.
Półwysep Kaliakra
Półwysep Kaliakra Oddalony jest o jakieś 60 km. od Warny. Wysunięty jest on ponad 2 km w morze, ma wysokość około 70 metrów i zbudowany jest z brązowo-czerwonych piaskowców oraz wapieni z licznymi jaskiniami, grotami i niszami. Wraz z historycznymi ruinami: trackiej warowni, fortecy tureckiej kosy skalne stanowią 687 ha rezerwatu Kaliakra. Na najdalej wysuniętym w morze brzegu przylądka znajduje się kaplica Św. Mikołaja– patron ludzi morza, według legendy święty ścigany przez Turków, gdy uciekał przed nimi, biegł ziemia wydłużała się pod jego stopami i w ten sposób powstał przylądek. Kolejna legenda związana jest z młodymi dziewczynami, które uciekły z sułtańskiego haremu skoczyły w morze powiązawszy się wcześniej swoimi długimi warkoczami. Dla upamiętnienia tego wydarzenia powstała na przylądku rzeźba- Brama 40 Dziewic.
Bałczik – ogród botaniczny w Bałcziku, oraz rezydencja Królowej Marii. Wycieczka na cały dzień. Są to rozległe ogrody, z kaskadami wody nad brzegiem morza. Jedna z największych kolekcji kaktusów w Europie (zobacz ), restauracje, dwa małe muzea, oraz sklep z winami, w którym można spróbować za darmochę wina i ewentualnie kupić. Urzekające są również tamtejsze widoki, jest to obowiązkową miejscówką dla miłośników natury. Ogród jest ogromny i w wart zwiedzenia. Tysiące gatunków roślin od kwiatów przez krzewy po drzewa wkomponowanych w setki alejek robią ogromne wrażenie. W ogrodzie znajduje się „Ciche Gniazdo ” letnia rezydencja rumuńskiej królowej, osobliwością architektoniczną jest pałacyk z Minaretem. Bałczik – to jedno z najstarszych i najpiękniejszych miast wybrzeża Morza Czarnego. Był ukochanym nadmorskim miasteczkiem Królowej, która postanowiła wybudować tu swoją letnią rezydencję. W owym czasie po zakończeniu wojny bałkańskiej Bałczik wraz z północną częścią Bułgarii wchodził w skład Rumunii.
Muzeum Archeologiczne w Warnie Założone w 1887 roku przez pochodzących z Czech braci Karela i Hermana Škorpilów. Pierwsza wystawa miała miejsce 11 czerwca 1906 roku. Początkowo muzeum znajdowało się w rękach prywatnych, a w 1955 roku stało się własnością państwa. Najstarsze eksponaty znajdujące się w muzeum datowane są na VII tysiąclecie p.n.e., najmłodsze pochodzą z XIX wieku. Placówka posiada łącznie około 100 tysięcy zabytków, w tym ponad 3 tysiące złotych przedmiotów z okresu neolitu, znalezionych w jednej z nekropoli. Jest to najstarsze tego typu znalezisko na świecie. Bogate zbiory, ułożone chronologicznie od najdawniejszych do początków chrześcijaństwa. W muzeum uwagę przyciąga piękna kolekcja złotej biżuterii i ikon. Na terenie muzeum znajduje się również biblioteka licząca 24 woluminów oraz niewielka kawiarnia. Muzeum Archeologiczne w Warnie otwarte jest od poniedziałku do piątku, od 10:00 do 17:00. Istnieje możliwość zwiedzania w towarzystwie przewodnika.
Wieczór Bułgarski Najlepsze zostawiłem na koniec .Wracając z wycieczki w Nessebarze ok. godz. 19 zawitaliśmy do wioski gdzie przywitano nas w gorącym, bałkańskim stylu. Przysłowiowym „chlebem i solą”. Później posiłek, sałatka, 2-daniowy obiad i deser, rakija, wino czerwone białe z beczki (można było pić wszystkiego do oporu). W trakcie posiłku pokazy bułgarskich tańców ludowych. Po tej obiadokolacji trochę skeczy, cyrkowych akrobacji, taniec na rozżarzonych węglach i wspólna zabawa z turystami przy muzyce na parkiecie, (było nawet polskie disc polo ). Jak ktoś chce sobie potańczyć to na tym wieczorze będzie miał taką możliwość do woli. Wróciliśmy w śpiewającym autobusie do hotelu ok.1.30 w nocy, niektórzy na mocnym rauszu 🙂
Ciekawostka: W Bułgarii kary za wagary grożą nie uczniom, lecz ich rodzicom – jeśli dzieci opuszczą więcej niż 5 godzin lekcyjnych w miesiącu, rodzice tracą dodatek na dziecko.
Czas lotu z Polski do Warny to około 2 godziny.
W Bułgarii obowiązuje czas wschodnioeuropejski czyli czas polski plus 1 godzina.
Wizy nie są wymagane. Paszport musi być ważny minimum 6 miesięcy. Obywatele polscy oprócz paszportu mogą przekraczać granicę z Bułgarią posługując się dowodem osobistym.
Waluta Bułgarii to Lewa bułgarska (BGN). W każdym hotelu znajduje się kantor w którym możemy wymienić Euro lub Dolary. Przelicznik jest trochę gorszy ale bezpieczniejszy niż w kantorach na mieście. Wymiany można również dokonać w bankach które są otwarte od 9.00 – 16.00.
Telefon – zasięg telefoniczny jest wszędzie. Koszt sms-ów i połączeń telefonicznych jest taki jak we wszystkich krajach UE.
Co kupić – Bułgaria słynie z Doliny Róż, jest popularna z produkcji olejku różanego z którego wyrabiają: perfumy, olejki, wodę różaną, kremy, mydełka, zapachy, miody, a nawet alkohol z płatkami róż. Wyroby różane najlepiej kupować w marketach nie w sklepach z pamiątkami przy promenadzie, różnice w cenach tych samych produktów są naprawdę duże. Inna specjalność Bułgarii to wino, miejscowa rakija, haftowane koronki (przy zakupie uważać, wszędzie pełno chińszczyzny).