Zamek Kost jest jednym z niewielu najlepiej zachowanych zamków gotyckich w Czechach. Położony w północnej części Czech, w kraju hradeckim, w jednym z najbardziej atrakcyjnych regionów w tzw. „Český Ráj ” (co oznacza piękno natury i krajobrazu),w pobliżu miasta Jičín, około 80 km na północny wschód od Pragi. Cały zamek wybudowano na skale, pod nią zaś spotykają się trzy doliny. Najszersza z nich to dolina z lewej strony z dużym Białym Stawem. Bezpośrednio pod zamkiem, wokół skał i lasów, znajduje się najbardziej znana w regionie dolina o nazwie Plakanek. Natomiast po prawej stronie rozciąga się trzecia dolina – Turnovskie udoli. Dzięki takiemu położeniu zamek nigdy nie w swej historii nie został zdobyty. W całym swym okresie był własnością wielu rodów szlacheckich, każdy z nich przyczynił się do powiększenia zamku. Ostatnimi właścicielami byli członkowie rodziny Dal Borgo Netolice, dziś warownia należy do ich potomków, rodziny Kinskich dal Borgo.
Herb Kinskich na fasadzie Pałacu Vartemberskim.
Dziś Zamek Kost jest jedną z głównych atrakcji turystycznych w Czechach, oferuje oprócz zwiedzana wycieczki kulturalne, ale także wiele atrakcji, m.in. średniowieczne turnieje, które odbywa się pod murami zamku. Przyjeżdżając tu trzeba zarezerwować sobie na pewno cały dzień, można również odwiedzić parę kilometrów dalej miasto Rumcajsa Jićin ale to już na inny opis.Zamek Kost można zwiedzać na cztery warianty : W pierwszy zwiedzamy zamkowe pomieszczenia w nich kolekcję broni, mebli, portrety rodowe ważnych członków rodów, wszystkie dziedzińce zamkowe oraz kaplicę św. Anny i czarną kuchnię (czas zwiedzania 60 min.). Kolejna trasa obejmuje lochy zamkowe z wyjaśnieniem na temat prawa karnego i kary śmierci czeskiego sądownictwa między XVI a XVIII wiekiem. Oprócz sali tortur, zobaczysz wszystkie zamkowe dziedzińce, barokową „Sala Terrena” z oryginalnymi stiukowymi sufitami z XVII wieku, kaplicę św. świętej Anny i czarną kuchnią (czas zwiedzania 60 min.). Trzecia trasa to połączenie tras I i II jest to kompletna wycieczka po zamku Kost, gdzie można zwiedzić wszystkie dziedzińce zamkowe, komnatę tortur, pałac, barokową salę Terrena i kościół św. Anny (czas zwiedzania 90 min.). I czwarta skrócona uzupełniająca pokazuje część zewnętrzną zamku (czas zwiedzania 30 min.).
Popularne w tej chwili...
Czy wiesz że… Zamek wybudowano na niskim urwisku nad stawami rybnymi, których tamy w razie niebezpieczeństwa mogły być przerwane, zamieniając budowlę w twierdzę wodną.Pierwsza trasa – kolejność zwiedzania „Ród Kinskich w Czechach”
Pomieszczenie w Pałacu Vartemberskim jego dolna część – kolekcja broni.
Do kompleksu zamkowego prowadzi most kamienny wybudowany dopiero w XVIII wieku. Wcześniej znajdował się tutaj most zwodzony, którego pozostałości są jeszcze widoczne w rogach bramy. Wejścia do zamku strzegła okrągła czerwona wieża nazywana tak z powodu czerwonego dachu. Pierwszym budynkiem a zarazem najmłodszym, którego spotykamy po drodze jest wybudowany około 200 lat temu parterowy domek, tzw. czeladnika, który służył jako obora dla krów i piekarnia, później zaś jako pralnia. Przechodząc dalej na pierwszy dziedziniec widzimy po prawej stronie Pałac Vartemberski . Został on wybudowany przez jego pierwszego właściciela w połowie XIV wieku, gdzie do czasów wojny trzydziestoletniej znajdowały się w nim pomieszczenia mieszkalne. Od początku XVII wieku zamek pełnił funkcję obiektu gospodarczego. Podczas wojny trzydziestoletniej w zamku zamieszkiwało wojsko czeskie, które miało chronić pobliskie miejscowości przed najazdem Szwedów. 18 maja 1635 roku zamek spłonął. Po paru latach zawaliła się również połowa jego ścian. Pod koniec XVII wieku rod Ćerninów postanowił wyremontować pałac. Pomieszczenia wewnętrzne zostały przebudowane na spichlerz, który istniał tutaj aż do 1950 roku. Kolejnym budynkiem, którego widzimy z pierwszego dziedzińca, a mieszczącego się po lewej stronie jest Pałac Biberstejnski . Został postawiony przez Jana Biberstejna na początku XVI wieku i do początku XVI wieku mieściły się w nim kancelarie zamkowe. Na pałacu można zauważyć renesansową dekorację sgraffitową, która nie jest oryginalna, powstała w latach 70-tych ubiegłego wieku. Do tego czasu pałac nie był taki okazały, był tylko pomalowany na biało, natomiast jedynym elementem dekoracyjnym był wąski pas renesansowy z motywem kwiatowym.
Kaplica św. Anny w środku na głównym dziedzińcu zamku.
Przechodząc dalej wchodzimy na drugi dziedziniec zamkowy , był on pierwotnie otoczony cztero-metrowym murem obronnym, natomiast na terenie pokrytym trawą stały dwa budynki. W jednym z nich przechowywano powozy, w drugim zaś była stajnia i obora. Nad bramą która prowadzi na centralny plac zamkowy, znajduje się herb rodu Kinskich, składający się z 3 srebrnych wilczych zębów oznaczających miłość do Boga, ojczyzny, i rodziny. Na placu powiewa dwukolorowa chorągiew, gdzie kolor czerwony należy do rodziny Kinskich, niebieski zaś do włoskiego rodu dal Borgo. Na fladze również umieszczone są trzy srebrne wilcze zęby.Wchodząc na główny dziedziniec widzimy dużą białą wieżę. Pierwsze cztery piętra służyły jako magazyn żywności i zboża, dlatego są tam tylko małe, wąskie okienka wentylacyjne, aby żywność nie uległa zepsuciu. Ostatnie piętro służyło do celów mieszkaniowych. Dużą Biała Wieża służyła również jako ostatnie miejsce schronienia przed atakiem. Dostęp do niej możliwy był przy pomocy drewnianej kładki i muru obronnego z przeciwległego Pałacu Vartemberskiego. Zamek jednak nie został nigdy zdobyty, nie był również oblegany, dlatego nie trzeba było szukać schronienia w wieży. Na głównym dziedzińcu znajduje się również kaplica, wybudowana została na początku XV wieku przez ród Zajiców z Hazmburka i została poświęcona świętej Annie. Wyposażenie kaplicy niestety nie jest oryginalne, ponieważ kaplica została okradziona na początku XX wieku. Z oryginalnego wyposażenia pozostały tylko dwa witraże, które znajdują się w Pałacu Vartemberskim, zostały przeniesione po 1939 roku. Są bardzo cenne pochodzą z XV wieku i przedstawiają św. Jerzego w zbroi oraz Marię Pannę w odzieniu.
Mapa Czech Mullera z 1720 roku, jest największą mapą na świecie stworzoną przez jednego człowieka.
Z placu głównego przechodzimy do Pałacu Vartemberskiego , jego dolna część służyła pierwotnie jako zbrojownia, później mieszkanie skarbnika i pomieszczenia dla burgrabiego. Po pożarze w XVII wieku jak już w/w przechowywano tutaj zboże aż do lat 50-tych XX wieku. W tej chwili mieści się tutaj wypożyczona z Muzeum Wojskowego w Pradze, miasta Mlada Boleslav oraz część pochodząca z prywatnych zbiorów rodziny Kinskich broń. Broń rozmieszczona jest chronologicznie – od najstarszych przy wejściu do najmłodszych wzdłuż pomieszczenia. Na ścianie pod schodami znajdują się hakownice, czyli broń służąca do obrony murów. Na przeciwko wejścia znajduje się mapa Czech Mullera z 1720 roku, która jest największą mapą na świecie stworzoną przez jednego człowieka. Na górnym piętrze pałacu nie było wcześniej tak dużej sali. Pierwotnie niniejsza część podzielona był na cztery pomieszczenia mieszkalne z dużymi oknami. Dojście do pałacu możliwe było za pomocą dwóch par schodów bezpośrednio z dziedzińca oraz kręconymi schodami, których pozostałości można zobaczyć w następnym pomieszczeniu. W sali na ścianach znajdują się portrety przodków obecnych właścicieli. Są to członkowie starego czeskiego rodu – rodziny Kinskich, dawniej Vchynsti z Vchynic. Rodzina była naprawdę bardzo duża, obecnie istnieje kilka gałęzi tego rodu. Kolejnym miejscem, którego odwiedzamy jest Pałac Śelmberski. W nim znajduje się złota sala lub też „górny pałac” był największym pomieszczeniem w zamku, służącym jako sala reprezentacyjna całego domu. To właśnie tutaj urządzano biesiady i różnego rodzaju uroczystości. Na ścianach również wiszą portrety członków rodu o których pisałem wyżej, czyli Kinskich. Wychodząc z pałacu przez dziedziniec kierujemy się do jeszcze jednego pomieszczenia – jest nim Czarna kuchnia. Wybudowano ją na początku XVII wieku. Nazwa wzięła się stąd, że gotowano w niej bezpośrednio na otwartym ogniu. Dymnik, który znajduje się nad piecem, nie odprowadzał jednak całego dymu, który w konsekwencji osadzał się w całym pomieszczeniu i barwił ściany na czarno. Na dymniku z przodu znajdują się metalowe formy, które służyły jako formy do pasztetów, galaretek oraz do masła. Formy do pieczenia można zobaczyć w następnym pomieszczeniu nad wnęką. Z lewej strony pod oknem znajduje się pierwotny zlew kamienny. Wylewano do niego resztki z kuchni, które spływały po zewnętrznych murach (dzisiaj znajduje się tam parking). Warto jeszcze dodać, iż pod zamkiem znajduje się kompleks czterech budynków, w których mieścił się dawniej browar zamkowy. Został wybudowany przez Kristofa Popel z Lobkovic w 1576 roku. Piwo warzono tutaj do 1945 roku, później browar został zamknięty. Z prawej strony po zamkiem znajduje się Biały Staw z ilastym podłożem dna. W czasie deszczu staw ma kolor białej kawy, stąd też wzięła się jego nazwa. Natomiast po lewej stronie znajduje się Czarny Staw. Jego zabarwienie zmienia się również podczas deszczu pod wpływem torfowisk i przyjmuje charakterystyczny kolor czarny.
Czy wiesz że… W czasie wojen religijnych w XV wieku zamek był niedostępny nawet dla niezwyciężonego husyckiego wodza Jana Żiżki. Legenda głosi, że nie zdobył on zamku, ponieważ jego mury są tak twarde jak kości (po czesku kost). Prawda jest jednak inna – zamku katolickich nieprzyjaciół wojska husyckie nie dostrzegły, ponieważ stoi on w dolinie, a nie jak inne średniowieczne warownie na wzgórzach górujących nad okolicą.
Widok od strony Białego Stawu Widok od strony parkingu Widok od strony parkingu Mury obronne Wozownia Czeladnia Widok z góry Dziedziniec pierwszy, po lewej pałac Biberstejnski Dziedziniec główny i Biała wieża Kaplica św. Anny na dziedzińcu głównym Kaplica św. Anny – wnętrze Kaplica św. Anny – wnętrze Dolna sala pałacu Vartemberskiego – wystawa broni Górne piętro pałacu Vartemberskiego – portrety właścicieli zamku Pałac Vartemberski – widok z dziedzińca głównego Pomieszczenia mieszkalne Czarna kuchnia Czarna kuchnia Most kamienny i brama główna Wejście na dziedziniec główny Wejście na dziedziniec główny Biała wieża Pomieszczenia mieszkalne
Zobacz zamek Kost z lotu ptaka
VIDEO
Historia
Chorągiew rodu Kinskich i dal Borgo. Kolor czerwony należy do Kińskich, niebieski zaś do włoskiego rodu dal Borgo. Na fladze umieszczone są także trzy srebrne wilcze zęby symbolizujące miłość do Boga, ojczyzny i rodziny.
Pierwsza pisemna wzmianka o Zamku Kost pochodzi z połowy XIV wieku. W 1349 roku Benes z Vartenberga wybudował na skale w środku trzech dolin warownię z kamienną wieżą obronną. W dokumencie założycielskim w Sobotce Benes z Vartenberka podpisał się przezwiskiem łacińskim Benessius de Costy, co w tłumaczeniu oznacza „pan z warowni lub twierdzy”. Czesi oczywiście zniekształcili podpis i uczynili z niego Benesa z Kości, stąd wzięła sie nazwa zamku. Po śmierci w 1360 roku nowym gospodarzem twierdzy został syn Benesza, Piotr Vartemberk . Zamek był już otoczony fosą, a przez kolejne 10 lat nowy właściciel rozbudował go. Piotr Vartemberk sprawował funkcję najwyższego ochmistrza na dworze Karola IV. Dzięki temu miał wystarczającą ilość pieniędzy na postawienie gotyckiej twierdzy, która obecnie tworzy jądro całego zamku. Po rodzinie Vartemberków zamek był zamieszkały przez kilka rodów: Zajiców z Hazmburka i wówczas ponownie został powiększony. Kolejny właścicielem, który wykupił zamek był najwyższy kanclerz Królestwa Czech Jan Šelemberk . W tym czasie twierdza ponownie została zmodernizowana i kolejny już raz powiększona. Następnymi włascicielami byli: Bibersteinowie, Lobkowiczowie , Ćerninowie . W czasie wojny trzydziestoletniej zamek w 1639 roku został zajęty przez wojska szwedzkie, lecz w roku 1640 został odzyskany przez wojska cesarskie. W latach 1738-1894 Kost był własnością rodziny Notelickich , a następnie przeszedł w posiadanie spadkobierców – dal Borgo Netolickich . Ostatnią właścicielką zamku była Anna Marie dal Borgo Notelicka , która władała nim aż do 1948 roku, kiedy to zamek został upaństwiowiony. Dwa lata później, w 1950 roku, zamkiem zaczęła zarządzać Komisja Kultury Narodowej i po raz pierwszy został on udostępniony dla zwiedzających. Anna Marie dal Borgo Netolicka w okresie drugiej wojny światowej przeprowadziła się do Włoch, gdzie poznała emigranta Norberta Kińskiego. W 1948 roku wyszła za niego za mąż i urodziła dwóch synów Giovanniego i Pio. Niestety w 1980 roku Anna Marie zmarła dlatego po Aksamitnej Rewolucji, w 1993 roku, cały majątek odzyskał z powrotem jej mąż Norbert Kinski . Po małżonce odziedziczył Zamek Kost, a po swoich przodkach Zamek Karlova Koruna w Chlumcu nad Cidliną. Norbert sprawował jednak w tym czasie wysoką funkcję w Zakonie Rycerzy Maltańskich, z którą wiązał się zakaz posiadania takiego majątku, dlatego też od razu przepisał wszystko swoim synom Giovanniemu i Pio Kinskim dal Borgo , którzy do dnia dzisiejszego są właścicielami Zamków Kost i w Chlumcu nad Cidliną.
Czy wiesz że… Na zamku Kost nakręcono około 30 filmów ? m.in. „Hannibal: Za maską” (2007) reżyser Peter Webber, „Klątwa braci Grimm” (2005) reżyser Terry Gilliam czy „Królewna Śnieżka: historia grozy” (1997) reżyser Michael Cohn. Zobacz wszystkie produkcje .
Strona internetowa – www.kinskycastles.cz/hradkost.html
Parking jest płatny znajduje się na podzamczu
Zwiedzanie odbywa się co godzinę i jest prowadzone z przewodnikiem
Godziny zwiedzania – Kwiecień: codziennie oprócz poniedziałków i wtorków: 10: 00-16: 00 – Maj, czerwiec: codziennie oprócz poniedziałków: 9: 00-17: 00 – Lipiec i sierpień: codziennie: 9: 00-18: 00 – Wrzesień: codziennie oprócz poniedziałków: 9: 00-17: 00 – Październik: codziennie oprócz poniedziałków i wtorków: 10: 00-16: 00
Robienie zdjęć za darmo jest możliwe na zewnątrz zamku, w środku pałaców tzn. zbrojownia, kaplica pomieszczenia katowni itp. tylko za dodatkową opłatą, którą dokonujemy w kasie kupując bilet.
Zamek wyposażony jest w nowoczesne zaplecze socjalne i zaplecze gastronomiczne.