Zamek w Chałupkach – Kraina Górnej Odry

Zamek w Chałupkach położony jest w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Krzyżanowice 300 metrów od mostu granicznego Chałupki-Bohumin na Odrze, na którym do grudnia 2007 roku znajdowało się przejście graniczne z Czechami. Niecałe 10 km od Ostrawy i 15 km od Wodzisławia śl. Historycznie leży na Górnym Śląsku. Określenie „Zamek” wiernie oddaje pierwotny charakter tego obiektu, który z uwagi na swoje położenie spełniał funkcje obronne i otoczony był fosą.
Początki zamku w Chałupkach (wówczas w Boguminie) sięgają XIII wieku, gdy istniał tu drewniany gród strzegący brodu na Odrze. Być może jak uważa cześć czeskich historyków, został wzniesiony w roku 1247 przez pochodzącego z Górnych Łużyc rycerza Henryka z Baruthu. Warownia nazywana wówczas Barutswerde wraz z okolicznymi ziemiami należała do księcia opolsko-raciborskiego i oddawana była rycerzom w lenno. Pod koniec XIII wieku leżący na prawym brzegu Odry gród oraz lewobrzeżne miasto lokacyjne Bogumin, znalazły się w księstwie raciborskim.
Pierwsze informacje na temat zamku pochodzą z 1373 roku i zawarte są w dokumencie wystawionym przez księcia opolskiego Jana, przekazano dla rycerza Pasko w lenno zamek oraz miasto Bogumin i połowę wsi Zabełków.
W XVI wieku na jego fundamentach postawiono murowany zamek, który w 1682 roku rozbudowano. W efekcie powstał pałac o cechach barokowej budowli, wzniesiony na rzucie prostokąta, z basztą w narożniku północno-wschodnim. Cechy te zachował do dnia dzisiejszego. Kolejne przebudowy pałacu z zachowaniem wcześniejszych reliktów nastąpiły na przełomie XVIII i XIX wieku oraz w 1907 roku. W XVII i XVIII wieku pałac należał do rodziny Henckel von Donnersmarck. W 1803 roku jego właścicielem został Karol von Lichnowski, a w 1846 roku nabył go Salomon von Rotschild ze znanej w Europie rodziny żydowskich bankierów. W rękach von Rotschildów pałac znajdował się do 1936 roku (nad wejściem zachował się herb rodowy Rothschildów), kiedy mieszkańcy zmuszeni byli go opuścić w wyniku antysemickiej polityki hitlerowskich Niemiec. Wówczas pałac wraz z przyległym majątkiem został przekazany wdowie po niemieckim generale, baronowej Rotkirch von Kirchen und Pancken. W jej władaniu znajdował się do końca II wojny światowej. W 1945 roku przeszedł na własność Państwa Polskiego. Aż do II połowy lat 70-tych XX wieku stał pusty. W tym okresie jego właściciel – Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych w Katowicach rozpoczęło pierwsze prace remontowe obiektu, adaptując wnętrza na restaurację i hotel, oddając je do użytku w 1983 roku. Dziesięć lat później, w 1993 roku, pałac przekazano gminie Krzyżanowice, która roku później wydzierżawiła go osobie prywatnej.
Dziś zamek, przez niektórych nazywany pałac prezentuje się bardzo okazale. Mieści się w nim podobnie jak wcześniej hotel i restauracja. Wokół budynku zachował się zarys dawnej fosy oraz fortyfikacji. Całość otoczona jest XIX-wiecznym zabytkowym parkiem z licznymi okazami starodrzewia z aleją jesionową, lipami i kasztanowcami oraz pięknymi rabatami róż.

Strona internetowa zamku: www.hotel-zamek.pl

Grzegorz R.

#TuiTamINFO to ktoś, kto ostatnio ma dużo czasu i zwykle udaje Mu się gdzieś "uciec" bliżej lub dalej. Oczywiście stara się mieć ze sobą aparat. Kiedy nie podróżuje to prawdopodobnie delektuje się ciszą domowego spokoju lub odkrywam najgłębsze sekrety najnowszych urządzeń technologicznych.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ Anuluj odpowiedź

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Ponieważ podróżowanie stało się dla Mnie łatwiejsze, a ostatnio mam trochę więcej czasu, to zwykle udaje mi się gdzieś „uciec” kilka razy w roku, bliżej lub dalej. Oczywiście staram się mieć ze sobą aparat. Fotografia nie jest moim sposobem na życie, to raczej amatorska pasja i według mnie, może być sposobem komunikowania się z innymi. Myślę, że większość amatorów robi to z tych samych powodów, dla radości tworzenia, miłości do podróży i fotografii. Dołożyłem wszelkich starań, aby treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością, wykorzystując do tego celu, przewodniki, informatory, biuletyny, książki historyczne, archiwa, biblioteki internetowe itp. Będę wdzięczny za wskazówki dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla mnie bardzo cenne i mile widziane, dzięki nim będę mógł dokonać jak najszybciej korekt w opisach.