Książęca Bażantarnia w Porębie koło Pszczyny

Książęca Bażantarnia znajduje się w Porębie, w gminie Pszczyna. Pałac położony jest 3 kilometry na zachód od Zamku Pszczyńskiego, przy szosie żorskiej i wodzisławskiej. Ufundowany został przez księcia pszczyńskiego Fryderyka Erdmanna i wybudowany w latach 1792-1800 według projektu Wilhelma Puscha. Warto w tym miejscu dodać, iż Fryderykowi Erdmanowi nie było dane ujrzenie efektu swojego pomysłu, zmarł bowiem w 1797 roku, a budowę ukończył jego syn Fryderyk Ferdynand. Bażantarnia jest typową klasycystyczną, budowlą na planie prostokąta, z wysokim czterospadowym dachem krytym dachówką oraz skierowanym na południe frontem.
Pałac w Porębie służył głównie rozrywce. W odróżnieniu od dostojnych i reprezentacyjnych wnętrz zamku pszczyńskiego, Bażantarnia była „prawdziwą świątynią zabaw i radości”. W archiwum pszczyńskim zachował się opis XIX-wiecznych wnętrz. Na parterze mieściły się: przedpokój ze stojącymi w nim stołami, krzesłami, ławą i biurkiem, piętrowy salon z balkonem, wyposażony w osiem ławek wyściełanych czarnym płótnem, okrągłą sofę, dwa duże lustra, żyrandol, jedenaście kandelabrów ściennych oraz okrągły piec; pokój dam z sofą, sześcioma krzesłami, stołem, weneckim lustrem i parawanem przy kominku; palarnia z sofą, jedenastoma trzcinowymi krzesłami oraz pokój bilardowy. Kilka pomieszczeń znajdowało się na poddaszu.
Należy przypuszczać, że powodzenie Bażantarni skończyło się z Anhaltami. Po przebudowie zamku pszczyńskiego w latach 1870–1874 (już pod panowaniem Hochbergów) reprezentacyjne imprezy dworskie odbywały się w zamku. Ciekawym epizodem jest okres I wojny światowej, gdy w Pszczynie znajdował się Sztab Generalny niemieckich wojsk cesarskich. To w tym czasie Bażantarnia odżyła na nowo jako miejsce wizyt cesarza Niemiec i wielu oficjeli.
W 1922 roku pałac został sprzedany przez ówczesnego posiadacza tych ziem księcia Jana Henryka XV von Hochberg. Nowym właścicielem był pan Kubicki, sąsiad i mieszkaniec Poręby, który urządził w nim słynny wśród elit zajazd. Stałym gościem pałacu w drodze do Wisły był prezydent Ignacy Mościcki, budowniczy Gdyni – Eugeniusz Kwiatkowski oraz „śmietanka” Śląska i Warszawy. Tereny wokół pałacu stanowiły ulubione miejsce sportów zimowych i letnich dla mieszkańców Śląska. Po II wojnie światowej Kubicki stracił swoją własność. W 1946 roku w pałacu przebywała ludność łemkowska i ukraińska przesiedlana w ramach Akcji Wisła. Następnymi lokatorami, którzy zajmowali pałac aż do lat 60-tych XX wieku byli okoliczni mieszkańcy. Wtedy też obiekt znajdujący się w złym stanie technicznym, przejęła jako zaplecze rekreacyjne kopalna Pniówek w Pawłowicach. Wyburzono wówczas oficyny i odrestaurowano wnętrza na styl z lat 70-tych. Służył wielu karczmom piwnym oraz innym uroczystościom barbórkowym. Odwiedzali to miejsce również kilkakrotnie prominenci PRL-u m.in. Edward Gierek i Zdzisław Grudzień.
Od 2001 roku Pałacyk Bażantarnia stanowi własność prywatną i pełni funkcje podobną do tej, jaką posiadał od swoich początków. Obiekt jest znany prawie każdemu mieszkańcowi Pszczyny z racji niezliczonych weselisk i różnego rodzaju uroczystości, które odbywają się w jego wnętrzach.Mieści w sobie dużą salę balową i jadalną, wraz z zapleczem gastronomicznym na parterze, mogącą przyjąć ponad 100 gości. Na piętrach znajduje się pojemna sala konferencyjna i trzy apartamenty. W okolicy znajduje się wiele atrakcji m.in. piękny zabytkowy rynek pszczyński, zamek książąt pszczyńskich z parkiem, zagroda żubrów, zalew Goczałkowicki, liczne ścieżki rowerowe jak i piesze.

Źródło: Zamki i pałace na turystycznych szlakach woj. katowickiego, Wikipedia, Regionalny Instytut Kultury w Katowicach/ Centrum Dziedzictwa, oficjalna strona www.palacbazantarnia.pl

„Sera ni mis vita est crastina – vive hodie” . Takie łacińskie powiedzenie widnieje nad wejściem, wita i zaprasza gości. W tłumaczeniu: „Życie jutrzejsze to życie spóźnione – żyj dzisiaj”.

Czy wiesz że… Pałac Bażantarnia posiada najstarszą, oryginalną salę koncertową i balową na Śląsku. Przed II Wojną Światową to była jedna z najlepszych restauracji II RP. Po 1922 roku Jan Henryk XIV sprzedaje Bażantarnie, chociaż sporadycznie odwiedzali to miejsce jego synowie, również po wojnie w latach 90-tych XX wieku Aleksander oraz w latach 2012 i 2016 jego wnuk Bolko. Bywali tutaj po 1922 roku Książęta Radziwiłłowie, Sapiechowie, Zamojscy Czartoryscy, Czetwertyńscy. Ostanie spotkanie rodzinne miało miejsce 22 lipca 2017 roku.

Grzegorz R.

#TuiTamINFO to ktoś, kto ostatnio ma dużo czasu i zwykle udaje Mu się gdzieś "uciec" bliżej lub dalej. Oczywiście stara się mieć ze sobą aparat. Kiedy nie podróżuje to prawdopodobnie delektuje się ciszą domowego spokoju lub odkrywam najgłębsze sekrety najnowszych urządzeń technologicznych.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ Anuluj odpowiedź

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Ponieważ podróżowanie stało się dla Mnie łatwiejsze, a ostatnio mam trochę więcej czasu, to zwykle udaje mi się gdzieś „uciec” kilka razy w roku, bliżej lub dalej. Oczywiście staram się mieć ze sobą aparat. Fotografia nie jest moim sposobem na życie, to raczej amatorska pasja i według mnie, może być sposobem komunikowania się z innymi. Myślę, że większość amatorów robi to z tych samych powodów, dla radości tworzenia, miłości do podróży i fotografii. Dołożyłem wszelkich starań, aby treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością, wykorzystując do tego celu, przewodniki, informatory, biuletyny, książki historyczne, archiwa, biblioteki internetowe itp. Będę wdzięczny za wskazówki dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla mnie bardzo cenne i mile widziane, dzięki nim będę mógł dokonać jak najszybciej korekt w opisach.