Děčín – brama do Czeskiej Szwajcarii

W skrócie - Spis treści, Informacje Pokaż

Děčín to najniżej położone miasto w Republice Czeskiej (135 m.n.p.m.). Leży u zbiegu Łaby, Ploučnice (prawy dopływ) i Jílovský potok (lewy dopływ). Składa się z dwóch niegdyś odrębnych miast, Děčína na prawym brzegu Łaby, (dawniej po niemiecku nazywany – Tetschen) wraz ze Starym Miastem oraz lewobrzeżnym miastem Podmokly (po niemiecku – Bodenbach), miasta połączyły się w 1942 roku w jedno z nazwą niemiecką Tetschen-Bodenbach, a od 1947 roku miasto ma krótką czeską nazwę – Děčín. Dzięki swojemu położeniu jest często nazywany Bramą Północnych Czech. Leży na skraju bardzo atrakcyjnego turystycznie regionu Czech i Szwajcarii Saksońskiej. Duża część miasta leży w obszarze chronionego krajobrazu tzw. Czeskiej Szwajcarii. Warto w tym miejscu dodać, iż Czeska Szwajcaria to niezwykły obszar z kanionami, jaskiniami, lasami pełnymi piaskowcowych skał o fantastycznych kształtach. Nazwę w XIX wieku nadali przybywający tu poeci, artyści, malarze. Dziś Děčín to idealna bazą wypadową na wycieczki w te piękne okolice, ściągają tu liczni turyści z różnych krajów, szczególnie z Niemiec.

Herb hrabiów von Thun und Hohenstein

Děčín ma długą historię sięgającą wczesnej epoki kamienia, z zabytków do zwiedzania to przeważnie kościoły, niestety w większości zamknięte, udostępnione tylko podczas mszy, a przyznać trzeba, że Czesi w dzisiejszych czasach są jednym z najbardziej ateistycznych narodów Europy. Oprócz budynków sakralnych na placu Masaryka w Děčínie zobaczymy kilka zabytkowych budynków, domy mieszczańskie oraz barokową fontannę. Warto również zobaczyć stary zabytkowy kamienny most na rzece Ploučnice, ma 84 m długości, 4,8 m szerokości, jest zamknięty dla ruchu kołowego. Zdobią go rzeźby męczenników św. Jana Nepomucena, św. Wita i św. Wacława. Ta renesansowa budowla pochodzi z 1574 roku.
Niewątpliwie najstarszy i najważniejszy zabytek miasta, a zarazem najważniejszy zabytek północnych Czech zostawiłem na koniec, jest nim zamek Děčín. Zamek położony jest na skalnym wzniesieniu nad ujściem Łaby i Ploučnicy. Jako drewnianą fortyfikację, w X wieku zbudowali go Przemyślidzi. Służył w tym czasie jako centrum administracyjne i obronne. Pierwotna drewniana warowna osada została przebudowana w XIII wieku na na gotycki kamienny zamek królewski, który około 1305 roku przeszedł w niewyjaśnionych okolicznościach w ręce potężnego rodu Vartenberków. Średniowieczny zamek został podzielony na dwie części – górny (z tyłu) i dolny (z przodu), funkcjonowały one mniej lub bardziej oddzielnie. Układ ten zachował się do końca XVIII wieku. Dzięki licznym późniejszym rekonstrukcjom, zaledwie kilka niewielkich fragmentów przetrwało średniowieczną formę zamku.
Kolejni właściciele – ród z Bünau przebudował w XVI wieku zamek w renesansowy pałac. Po wojnie trzydziestoletniej Rudolf z Bünau odmówił przejścia na wiarę katolicką, wyjechał do Saksonii, a sam zamek sprzedał w 1628 roku austriacko-czeskiej rodzina szlacheckiej Thun-Hohenstein. Nowi właściciele przebudowali go w stylu barokowym otaczając pięknym ogrodem, a w XVIII wieku dokonano kolejnej przebudowy na styl barokowo-klasycystyczny. Ten wygląd zachował się do dziś.
Zamek w czasach, kiedy był pod władaniem rodziny Thun-Hohenstein (1628-1932) stał się ważnym ośrodkiem życia kulturalnego i politycznego. Na zamku gościli liczni władcy europejscy i artyści, tacy jak: Fryderyk Chopin, który skomponował tu swój Walc Děčínski, czy choćby następcą tronu austriacko-węgierskiego Franciszek Ferdynand. Dodajmy, że Po zamachu w Sarajewie i śmierci, na zamku Děčínskim wychowywały się jego dzieci pod okiem swojej ciotki.
Thun-Hohenstein władali majątkiem aż do 1932 roku, kiedy to zmuszeni byli sprzedać go z powodów finansowych Czechosłowacji. Państwo zamieniło zamek na koszary, najpierw stacjonowało tu wojsko czechosłowackie, następnie niemieckie i na końcu, aż do 1991 roku sowieckie. Można sobie wyobrazić jak zamek wyglądał po ich opuszczeniu. Obecnie zamek jest własnością miasta Děčína i dzięki przeprowadzonej rozległej przebudowie, można podziwiać pierwotne piękno zamku. Można zobaczyć dziedziniec, barokową stajnię, piwnice zamkowe oraz Ogród Różany. Zamek jest otwarte dla publiczności przez cały rok.
Niestety, nie miałem możliwości zwiedzać zamku w środku, po prostu nie było czasu. Zresztą zwiedzanie jest możliwe tylko z przewodnikiem w języku czeskim, a do tego jest kategoryczny i całkowity zakaz fotografowania wnętrz. Za to można fotografować i oglądać wszystko co na zewnątrz, a przyznać trzeba że jest tego trochę m.in. Droga dojazdowa do zamku, która otoczona jest z obu stron wysokim murem. Przed wejściem na dziedziniec mamy Ogród Różany, znajduje się na skalistym tarasie za północną ścianą „Długiej Drogi”. Ogród jest jednym z najbardziej cenionych zabytków artystycznych, w którym od wiosny do jesieni kwitną setki kolorowych róż. Sala Terrena z obrazami z 1678 roku stoi na szczycie Różanego Ogrodu. Obrazy przedstawia mitologiczną historię. Kolejne ciekawe miejsce to dziedzińce z pierwszego roztacza się piękna panorama na Děčín, pawilon herbaciany oraz prowadzi kamienny most do stajni książęcych, spichlerz zamkowy w ogrodzie pod zamkiem.
Godziny otwarcia, terminy zwiedzania, cennik tras (jest ich kilka) i dalsze bardziej szczegółowe informacje można znaleźć www.zamekdecin.cz.

Czy wiesz że… Děčín jest nazywany miastem mostów? Jest ich dziewięć, z których każdy ma unikalny design i historię. Najpiękniejszy z nich jest Kamienny most nad Ploučnicą na Starym Mieście – zbudowany w 1574 roku, jest ważnym zabytkiem z czasów renesansu. Ozdobiony rzeźbą czeskich świętych patronów św. Václava, św. Vitus i św. Nepomucena.

Zamek Děčín na starej fotografii

Czy wiesz że… W pierwszej połowie XVIII wieku Jan Josef Thun założył bibliotekę zamkową, zaliczana była do największych i najważniejszych prywatnych bibliotek w królestwie. Zawierała wiele rękopisów i ponad 70 000 tomów książek, które nie tylko służył na potrzeby właścicieli, ale także do społeczeństwa.

Zamek w Děčínie

Zamek Decin

Brama główna

Droga dojazdowa do zamku

Wejście na dziedziniec główny

Most prowadzący do stajni

Wejście na most prowadzący do stajni

Droga pod zamkiem

Dolna brama

Pierwszy dziedziniec

Główny dziedziniec zamku

Na dziedzińcu

Czy wiesz że… Pierwsza udokumentowana wzmianka o ufortyfikowanej osadzie, gdzie teraz znajduje się zamek Děčín pochodzi z 1128 roku?

Plan zamku

Most Łańcuchowy
Tunel
Zamek
Cis Czerwony
Pomnik M. Tyrša
Buk Leśny
Wejście na dziedziniec
Most do stajni
Brama górna
Sala Terrena – zwana też ogrodową, to otwarta architektura charakterystyczna dla barokowego pałacu i ogrodów zamkowych. Sala służyła do relaksu, przekąsek, koncertów itp. Jest reprezentacyjnie udekorowana.
Miejsce urodzenia Miroslava Tyrša – profesor na Uniwersytecie Karola oraz na ČVUT w Pradze, z pochodzenia Niemiec, był czeskim krytykiem i historykiem sztuki oraz założycielem ogólnoświatowego ruchu gimnastycznego
Pawilon herbaciany (chiński)
Różany ogród
Dom ogrodnika
Posąg Najświętszej Marii Panny Niepokalanej
Spichlerz zamku
„Długa „Droga” dojazdowa do zamku
Rzymskokatolicki Kościół Świętego Krzyża
Brama do Długiej Drogi – pod kościołem Wniebowstąpienia Świętego Krzyża
Szpital Dwunastu Apostołów
Dolna brama

Czy wiesz że… Děčín jest najniżej położonym miastem w Republice Czeskiej ? Znajduje się 135 m.n.p.m.

Děčín

Grzegorz R.

#TuiTamINFO to ktoś, kto ostatnio ma dużo czasu i zwykle udaje Mu się gdzieś "uciec" bliżej lub dalej. Oczywiście stara się mieć ze sobą aparat. Kiedy nie podróżuje to prawdopodobnie delektuje się ciszą domowego spokoju lub odkrywam najgłębsze sekrety najnowszych urządzeń technologicznych.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ Anuluj odpowiedź

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Ponieważ podróżowanie stało się dla Mnie łatwiejsze, a ostatnio mam trochę więcej czasu, to zwykle udaje mi się gdzieś „uciec” kilka razy w roku, bliżej lub dalej. Oczywiście staram się mieć ze sobą aparat. Fotografia nie jest moim sposobem na życie, to raczej amatorska pasja i według mnie, może być sposobem komunikowania się z innymi. Myślę, że większość amatorów robi to z tych samych powodów, dla radości tworzenia, miłości do podróży i fotografii. Dołożyłem wszelkich starań, aby treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością, wykorzystując do tego celu, przewodniki, informatory, biuletyny, książki historyczne, archiwa, biblioteki internetowe itp. Będę wdzięczny za wskazówki dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla mnie bardzo cenne i mile widziane, dzięki nim będę mógł dokonać jak najszybciej korekt w opisach.