Ateny na jeden dzień Grecja jest jednym z najbardziej atrakcyjnych krajów Europy. Historia tych terenów liczy sobie już ponad 4 tysiące lat i z całego tego olbrzymiego przedziału czasu można znaleźć tu warte zobaczenia pozostałości i podziwiać chwile potęgi przeplatane momentami upadku. Tyle tylko, że jedna podróż do Grecji w żaden sposób nie pozwoli obejrzeć wszystkiego, co warte zobaczenia. Ale co wybrać gdy mamy ograniczony czas? stolica kraju – Ateny (stolica Grecji od 1834 r. ).
Belweder na wschodnim krańcu Akropolu z powiewającą na maszcie flagą. Z tarasu widokowego rozciąga się piękny widok na północną i wschodnia część miasta.
Ateny znajdują się w południowo-wschodniej części Grecji, miasto należy do tych stolic europejskich, które potężnie rozrosły się w stosunku do reszty kraju. W przewodnikach można przeczytać, że po ulicach jeździ połowa wszystkich samochodów Grecji, co rzeczywiście można zaobserwować podczas pobytu. Więc jeśli ktoś chce się „pchać” tu samochodem to odradzam. Zresztą bardzo trudno w centrum znaleźć miejsce do zaparkowania. Metro, tramwaj czy autobus jeździ do każdego zakątku tego miasta co parę minut przez całą dobę. A kiedy tu przyjechać? A co można zobaczyć w ciągu jednego dnia? Akropol , znajdują się tu najpiękniejsze i najlepiej zachowane zabytki starożytnej Grecji. Zobaczymy tu wspaniałą Świątynię Nike , Propyleje , Partenon , Teatr Dionizosa , Erechtejon oraz Odeon Heroda Attyka , u stóp Akropolu Nowe Muzeum Akropolu . Kolejne miejsca to: Wzgórze Lykavitor czy Plac Sindagma gdzie największym zainteresowaniem cieszy się zmiana wart przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Tuż za placem znajdują się publicznie ponad 15-hektarowe Ogrody Narodowe , można przespacerować się typowymi greckimi dzielnicami – Monastiraki i Plaka , tutaj najłatwiej kupić pamiątki i zjeść coś w tawernie, których jest tutaj naprawdę sporo, na placu Monastiraki możemy zobaczyć kościółek Pantanassa oraz meczet Tzistarakis , przy Placu Katedralnym, w dzielnicy Plaka Katedra Ateńska Mitropoli oraz obok starą katedrę. Idąc dalej parę minut od Akropolu zobaczymy Stadion Panatenajski , Łuk Hadriana . Po drugiej stronie alei Vassilissis Olgas rozciąga się wielki teren archeologiczny z ruinami Olimpejonu – świątyni Zeusa Olimpijskiego .
Popularne w tej chwili...
Czy wiesz… Jaki jest mit o pochodzeniu nazwy miasta? Córka Zeusa – Atena i król mórz – Posejdon, pokłócili się o to najważniejsze miasto w całej Helladzie (ogólna nazwa starożytnej Grecji). Sami mieszkańcy miasta zbudowanego wokół Akropolu zaproponowali „zawody”. Miasto zostanie nazwane imieniem tego boga, który podaruje im najbardziej przydatny prezent. Posejdon dotknął zbocza Akropolu i ze szczeliny trysnęło źródełko. Wówczas Atena swą włócznią dotknęła ziemi tuż obok źródełka. W tym miejscu wyrosło pierwsze drzewko oliwne. Mieszkańcy uznali je za cenniejszy dar i miasto zostało nazwane od imienia Ateny.
Trochę historii
Elementy ozdobne świątyń na wzgórzu Akropolu
Pierwsze mniej więcej pewne dane historyczne o Atenach pochodzą z VII w. p.n.e. Między 750 a 500 rokiem p.n.e. ukształtowały się na obszarze dzisiejszej Grecji pierwsze miasta-państwa (polis). Przekształcenie się Aten z małego, niewiele znaczącego polis w potęgę o międzynarodowym znaczeniu nastąpiło gwałtownie i szybko, a przypadło na czasy wojen wyznaczających początek okresu klasycznego. Mianem tym określa się dziś epokę zaczynającą się około 500 roku p.n.e. i trwającą aż do śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 r. p.n.e. Największy rozwój starożytnych Aten przypada na czasy Peryklesa , który rozpoczął swoją działalność w końcu lat sześćdziesiątych V wieku p.n.e. Rozwój kulturalny Aten od połowy V w. p.n.e. to przede wszystkim rozkwit literatury i filozofii. Perykles przyczynił się walnie do rozbudowy miasta, za jego czasów wzniesiono największą część zabudowy Akropolu.Rzymu . Kiedy w 86 roku przed naszą erą Rzymianie zajęli Ateny zniszczyli cały szereg świątyń na obleganym Akropolu, ale po około trzydziestu latach zaczęli usuwać wyrządzone szkody, remontować istniejące i budować nowe świątynie. W okresie hellenistycznym i rzymskim Ateny były dalej żywym ośrodkiem kultury, w którym prosperowały szkoły filozoficzne (Akademia Platońska, szkoła Epikura).
Wykopaliska archeologiczne przed wejściem do Muzeum Akropolu
Panowanie Hadriana (117-138 n.e.) położyło duże zasługi dla rozbudowy miasta. W końcu III wieku n.e. Ateny zostały poważnie zniszczone przez najazdy barbarzyńców. Najazd Gotów, rozpad imperium rzymskiego, przeniesienie w 330 roku przez Konstantyna Wielkiego stolicy z Rzymu do Konstantynopola i powstanie cesarstwa bizantyńskiego doprowadziło do ostatecznego upadku greckiej kultury i sztuki. Z kolei za panowania Justyniana I Wielkiego pozamykano szkoły, zabroniono prowadzenia wykładów z filozofii, a wszystkie świątynie pozamieniano na kościoły. Okres bizantyński nie był zbyt szczęśliwym dla miasta, stolicą Cesarstwa Bizantyńskiego był przecież Konstantynopol i Ateny stały się niezbyt ważnym miastem prowincjonalnym, wielokrotnie niszczone przez liczne najazdy i wojny. To był pierwszy potężny cios dla greckiej kultury. Drugim było pięciowiekowe panowanie Turków .bawarskiego księcia Ottona . Rozpoczął się proces odbudowy. Wkrótce odbudowano znaczną część Aten. Ruszyła budowa Pałacu Królewskiego (w okolicy placu Syntagma, dziś budynek parlamentu), którą ukończono w 1838 roku, odrestaurowano stadion olimpijski, ukończony w 1896 roku. Jednocześnie bawarscy architekci ciągle pracowali nad planami rozbudowy miasta. W 1923 roku po ustanowieniu w Lozannie traktatu pokojowego, do Aten zaczęli napływać imigranci. Większość stanowiła ludność pochodzenia tureckiego i greckiego. Przez kolejne 20 lat dalej odbudowywano miasto i przedmieścia. Wybuch II wojny światowej przyniósł kolejną falę zniszczeń. Od 1941 do 1944 miasto znajdowało się pod okupacja niemiecką . 12 października 1944 do Aten wkraczają oddziały brytyjskie. Po 1945 roku Grecję ogarnęła kolejna wojna tym razem wojna domowa, aż w końcu, począwszy od lat 50-tych XX wieku, stolica zaczęła się gwałtownie rozwijać i unowocześniać. Proces ten trwa do dziś.
Czy wiesz że… Po piętnastu wiekach przerwy w 1896 roku w Atenach miały miejsce I Igrzyska Olimpijskie Ery Nowożytnej. Zakaz obowiązywał od 393 roku, a wydał go cesarz Teodozjusz I Wielki m.in. przez szerzące się wówczas pogaństwo. Dodajmy, że na pierwszych igrzyskach w klasyfikacji drużynowej zwyciężyli Amerykanie, zdobyli 11 złotych, 7 srebrnych i dwa brązowe medale. Gospodarze zajęli drugie miejsce, zdobywając 10 złotych, 17 srebrnych i 19 brązowych medali.
Co można zobaczyć w jeden dzień
Zwiedzanie Aten najlepiej rozpocząć od Akropolu . Wzgórze położone jest na wysokości względnej 90 m (157 m n.p.m.). Jest dobrze widoczne z każdej części Aten. Pierwszy pałac na Akropolu postawiono po osiedleniu się w tej okolicy Achajów i Jonów około 1600 roku p.n.e. To co możemy oglądać dzisiaj, powstało w dużej części za rządów Peryklesa, między 460 a 429 r. p.n.e. Budowle na „Świętej Skale” przez stulecia były niszczone i odbudowywane, dokonywano również licznych zmian. Dzisiejszy stan Akropolu został odsłonięty dzięki pracom prowadzonym dopiero w niepodległej Grecji w XIX wieku. Zachowane do dziś główne budynki Akropolu prowadzą nas podczas zwiedzania od monumentalnej bramy Propyleje i świątyni Nike Apteros przez Erechtejon, Partenon, Odeon Herodesa Attyka , a na południowym zboczu Teatr Dionizosa . Warto również dodać, że z Akropolu rozciąga się piękna panorama na miasto i najwyższe wzgórze w mieście – Likavitos (277 m.n.p.m).
Kariatydy z Erechtejonu kopie w świątyni
Same Propyleje – brama Akropolu umiejscowiona po zachodniej stronie wzgórza, to pierwszy zabytek który widzimy wchodząc na Akropol. Pochodzi z okresu rozbudowy Aten za Peryklesa wystawiona w V wieku p.n.e. Składała się z korpusu głównego i dwóch skrzydeł bocznych: północnego i południowego, wysuniętych na zachód w stosunku do fasady. W czasach starożytnych ściany tego pomieszczenia ozdobione były obrazami, była to pierwsza na świecie galeria malarstwa.świątynia Ateny Nike wybudowana z białego marmuru w 421 roku p.n.e. przez Kallikratesa. Najsłynniejszą rzeźbą jaka z niej ocalała, to wizerunek Nike Rozwiązującej Sandał, który można zobaczyć w muzeum Akropolu. Nike Apteros czyli inaczej Bezskrzydła, zwana też właśnie Ateną Nike, był dla Greków niestałą boginią zwycięstwa przelatującą z jednego miasta (polis) do drugiego. Ateńczycy aby zatrzymać bóstwo u siebie pozbawili jej skrzydeł i zamknęli w świątyni.Partenon , największa i wciąż najświetniejsza budowla Akropolu. Serce całej Grecji, znajduje się w najwyższym punkcie wzgórza. Stanowi symbol bogactwa, potęgi Aten oraz kunsztu architektów i artystów. Ta „Świątynia Dziewicy” (Ateny Dziewicy) powstała w ciągu zaledwie 15 lat, od 447 do 432 r. p.n.e również za czasów Peryklesa, była jego pierwszą wielką budowlą. Partenon jest zbudowany w stylu doryckim (Porządek dorycki zobacz Wiki . ). W całości wybudowano go z marmuru, jedynie dach wykonano z drewna. Był dobrze strzeżonym skarbcem miasta. Wewnątrz świątyni w dawnych czasach stał gigantyczny posąg Ateny ze złota i kości słoniowej, który zaprojektowany był przez Fidiasza, najwybitniejszego rzeźbiarza starożytnej Grecji. Niestety, do dzisiejszych czasów z wyposażenia tej wspaniałej budowli niewiele zostało. Większość elementów – kolumny, rzeźby, pomniki zostały rozkradzione, co cenniejsze zobaczymy w British Museum w Londynie, to co pozostało można częściowo obejrzeć w Muzeum Akropolu. Sama budowla od lat poddana jest pracom rekonstrukcyjnym na budowli widzimy rusztowania i dźwigi, które przyznać trzeba bardzo szpecą widok.
Kariatydy z Erechtejonu oryginały w muzeum Akropolu
Naprzeciwko Partenonu stoi Erechtejon to ostatnie, wielkie dzieło ukończone przez Peryklesa wzniesione w latach 421-405 p.n.e. Stawianie świątyni rozpoczęto wkrótce po zakończeniu budowy Partenonu. Przy jej wystroju rzeźbiarskim pracowali ci sami artyści, którzy stworzyli rzeźby do świątyni Ateny. Zbudowano ją na cześć mitycznego władcy Aten i przybranego syna Ateny legendarnego króla Erechtejosa. Zgodnie z legendą świątynia Erechtejon stoi w miejscu jego śmierci. Świątynia poświęcona została Posejdonowi i Atenie, a także wszystkim innym bóstwom obecnym na Akropolu od najdawniejszych czasów. Najbardziej charakterystycznym elementem tej budowli i od razu wpadającym w oko są Kariatydy z Erechtejonu (Kariatyda to inaczej podpora czy kolumna kobiety w formie rzeźby, która na głowie podtrzymuje kolejne elementy budynku ). Ukazują sześć niemal identycznych figur dziewcząt, choć jeśli się bliżej przyjrzymy, każda ma inną twarz uczesanie i sylwetkę. Posągi stoją na wysokiej balustradzie ganku rozplanowanego na prostokącie, przy bocznej ścianie świątyni. Kariatydy z Erechtejonu są kopiami. Pięć z nich oryginalnych stoi w muzeum Akropolu, szósty posąg został wywieziony do Anglii w 1827 roku i można go oglądać w British Muzeum.Odeon Heroda i Teatr Dionizosa . Odeon Heroda Attyka uważany jest za największy i najwspanialszy z odeonów starożytnych. Zbudowany został w 161 roku przez Heroda Attyka, który w ten sposób uczcił pamięć ukochanej małżonki, Aspasii Regilli. Odeon posiadał 32 rzędy widowni, gdzie mogło zasiąść od 5 do 6 tysięcy widzów. Budynek odeonu łączy w sobie cechy teatru greckiego i rzymskiego. Jego plan przypomina teatry greckie, natomiast wysoka, ozdobiona łukami i niszami fasada jest charakterystyczna dla teatrów rzymskich. W latach 1848-1858 odeon był poddany renowacji. Wyłożono marmurem ławy dla widzów oraz uzupełniono zniszczone łuki górnych pięter fasady. Obecnie jest on najlepiej zachowanym teatrem starożytnym. Dzięki swojej znakomitej akustyce wykorzystywany jest dziś zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem. Corocznie odbywają się tutaj spektakle i koncerty w ramach Festiwalu Ateńskiego, przyciągającego artystów z całego świata.Teatr Dionizosa znajdujący się u stóp Akropolu został zbudowany w VI wieku p.n.e. Stanowił jeden z najważniejszych obiektów tego typu i wzór architektoniczny dla wszystkich późniejszych teatrów greckich. Obecnie zachowało się 20 rzędów siedzeń spośród 64. Wrażenie robią marmurowe fotele w pierwszym rzędzie, każdy z wykutym imieniem. Pod koniec starożytności teatr popadł w ruinę. Jego pozostałości zostały zlokalizowane w 1765 roku i odsłonięte podczas przeprowadzonych w połowie XIX wieku prac wykopaliskowych.
Ważne info: Akropol najlepiej odwiedzić w godzinach rannych (przed 11:00) nie ma tu wtedy wielkiego tłoku. W kasie pod Akropolem możemy zaopatrzyć się w bilet uprawniający do zwiedzenia samego Wzgórza Akropolu 20,00€, bilet ulgowy 10,00€ (2018 r.). Możemy również zakupić karnet, który upoważnia nas do zwiedzania oprócz Akropolu; Agorę ateńską, Agorę rzymską, bibliotekę Hadriana, południowe zbocze Akropolu oraz północne zbocze Akropolu, Świątynię Zeusa Olimpijskiego, Muzeum Archeologiczne w Kerameikos, Stanowisko Archeologiczne w Lykeion. Cena takiego karnetu wynosi 30,00€ ulgowy kosztuje 15,00€ (2018 r.). Karnet ważny jest 5 dni. Ze względu na częste zmiany godzin otwarcia poszczególnych obiektów warto wcześniej odwiedzić stronę www.culture.gr .
Widok z Akropolu na Ateny – wzgórze Likavitos Widok z Akropolu na Ateny Odeon Heroda Attyka Parteon Parteon Świątynia Ateny Nike Erechtejon Erechtejon – Portyk z kariatydam Erechtejon Erechtejon Teatr Dionizosa Teatr Dionizosa Propyleje – wejście na Akropol Hefajsteon – świątynia poświęcona Hefajstonowi i Atenie
Czy wiesz skąd pochodzi nazwa Akropol? Akropol to strome, wapienne wzgórze na którym wzniesiono świątynie. Z greckiego „akros” to najwyższy a „polis” to miasto.
Muzeum Archeologiczne Akropolu Muzeum Archeologiczne Akropolu otwarto dla zwiedzających 20 czerwca 2009 roku. Znajduje się w zabytkowej dzielnicy Makriyianni, 300 metrów od Akropolu i około dwóch kilometrów od Placu Syntagma, głównego placu miasta Aten. Muzeum w całości poświęcone jest „świętej skale”. Zaraz przy wejściu pod szklanymi posadzkami możemy zobaczyć szczątki antycznych Aten z okresu rzymskiego i bizantyjskiego. Po przejściu przez hol na parterze w pierwszej przestrzeni wystawienniczej znajdują się dzieła sztuki i inne starożytne artefakty wykorzystywane w codziennym życiu (biżuteria, wyroby ceramiczne) z budowli założonych na zboczach Akropolu, a także z osad powstałych u podnóża wzgórza ze wszystkich okresów historycznych. Na pierwszym piętrze zgromadzono m.in. posągi bogów, bohaterów, motywy mitologiczne i portrety sławnych ludzi, rzymskie kopie klasycznych arcydzieł, wizerunki filozofów i postaci historycznych obejmujące okres od V wieku p.n.e. do V wieku naszej ery. Warto dodać, iż w tej części wystawy znajdują się oryginalne Kariatydy z Erechtejonu oraz płaskorzeźba ze świątyni Nike Apteros przedstawiającą boginię manipulującą przy sandałku. Na drugim piętrze znajduje się kawiarnia, restauracja, sklep z pamiątkami i taras widokowy. W najwyższej części kondygnacji umieszczono najcenniejsze części zbiorów, a konkretnie wszystko to co ocalało z dekoracji świątyni Ateny – Partenonu, można również obejrzeć prezentację wideo o Partenonie. W tym samym obszarze prezentowane są starożytne marmurowe napisy rejestrujące szczegółowe zapisy dotyczące kosztów budowy Partenonu i posągu Ateny.
Ważne info. Po wejściu do muzeum wszyscy przechodzą przez system kontroli bagażu. Z dużym bagażem nie możemy wejść na teren muzeum, ale nie mam problemu na parterze znajduje się bezpłatna szatnia w której zostawimy bagaż. Korzystanie z telefonów komórkowych dozwolone jest tylko w holu muzealnym, restauracji i kawiarni. Fotografowanie i filmowanie jest dozwolone na wszystkich terenach wystawowych muzeum, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych (zakaz całe pierwsze piętro, część drugiego). W muzeum nie można używać lampy błyskowej ani żadnych przenośnych urządzeń, takich jak statyw i zestaw oświetleniowy. Oficjalna strona internetowa muzeum www.theacropolismuseum.gr tam też sprawdzimy godziny otwarcia i ceny biletów.
Muzeum archeologiczne Akropolu Galeria – muzeum archeologiczne Akropolu
Dzielnica Plaka to najstarsza mieszkalna dzielnica miasta, jedną z piękniejszych dzielnic stolicy, w której znajduje się wiele zabytkowych domów. Budynki w tej części miasta stoją często na fundamentach pamiętających jeszcze czasy starożytności. Poza tym miejsce to jest popularne wśród turystów, pełne sklepików z pamiątkami i tawernami. Na tym niewielkim obszarze można również znaleźć inne starożytne zabytki m.in. bizantyjski kościół Agia Ekaterini (św.Katarzyny). Został on wybudowany w połowie XI wieku i jest dziś najstarszym przykładem w całych Atenach bizantyjskiego kościoła wybudowanego na planie krzyża, z centralną kopułą. Na szczególną uwagę zasługuje słynna, XIX-wieczna Katedra Zwiastowania Najświętszej Marii Panny , znana także jako Katedra Metropolitalna, jest ona główną świątynią Greckiego Kościoła Prawosławnego. Obok katedry stoi kościół Agios Eleftherios znany jako „mały kościół metropolitalny”, pochodzący z czasów bizantyjskich. Został zbudowany pod koniec XII wieku na ruinach starożytnej świątyni poświęconej Eyiletii. Kolejnym ciekawym miejscem, które warto odwiedzić jest Pomnik Lizykratesa znajduje się po wschodniej stronie Akropolu, przy wiodącej z Agory do Teatru Dionizosa tzw. ulicy Trójnogów. Budowla wzniesiona została dla upamiętnienia zwycięstwa chóru Lizykratesa w konkursie dramatycznym podczas Wielkich Dionizjów w 335 roku p.n.e. Jest jednym spośród nielicznych tego rodzaju pomników zachowanym w tak dobrym stanie od IV wieku p.n.e.Plac Monastiraki , właściwie stąd jest prosta droga na Akropol, Agorę, na Plakę oraz do innych dzielnic. Monastiraki jest główną atrakcją turystyczną w Atenach pełni funkcję starówki i jest jedną z głównych dzielnic handlowych w Atenach. Składa się niemal wyłącznie z butików odzieżowych, ze sklepami z pamiątkami oraz restauracjami. Dodatkowo na placu znajdują się dwa ciekawe zabytki kościół Pantanassa i meczet Tsisdarakis . Ten pierwszy jest jednym z najstarszych, ale i mniej znanych kościołów w mieście. Obecnie kościół jest niższy niż poziom gruntu, ze względu na nowszą formację terenu wokół niego. W swojej pierwotnej formie dominował jednak w tym centralnym obszarze miasta. Drugi, Meczet Tsisdarakis zbudowany w 1759 roku przez gubernatora Tzistarakisa podczas drugiej okupacji osmańskiej, jest jednym z niewielu muzułmańskich pomników pozostałych w Atenach. Mówi się, że wapień użyty do jego budowy został pozyskany z kolumny z Olimpejonu, ale badania wykazały, że źródłem były kolumny z Biblioteki Hadriana. Nie pełnił już funkcji meczetu od czasów uzyskania niepodległości przez Grecję. Jest on utrzymywany przez Muzeum Greckiej Sztuki Ludowej.kościółek Kapnikareas , ze starości zapadnięty poniżej poziomu ulicy. Cudem uratowany przed rozbiórką w latach 70-tych XX wieku. Dziś odrestaurowany. Nad bocznym wejściem widnieje piękna mozaika Madonny z Dzieciątkiem; w środku zachowały się bizantyjskie malowidła.
Katedra Zwiastowania NMP Katedra Zwiastowania NMP – wnętrze Plac przed świątynią Pomnik Lizykratesa Posąg przed katedrą ostatniego cesarza Konstantyna XI Kościół Agios Eleffherios Kościół Agios Eleffherios – wnętrze Kościół Agios Eleffherios – wnętrze Kościół Panagia Kapnikarea Kościół Pantanassa Plac Monastiraki Plac Monastiraki i kościół Pantanassa Plac Monastiraki i meczet Tzistarakis Uliczki Plaki Uliczki Plaki
Plac Syntagma inaczej Plac Konstytucji do 1843 roku nazywany był Placem Pałacowym, znajduje się w samym sercu miasta, naprzeciwko Parlamentu Greckiego obok zabytkowego hotelu „Wielka Brytania” oraz ministerstw finansów i spraw zagranicznych. Nazwa nawiązuje do pierwszej Konstytucji Grecji, którą wydał 3 września 1843 pierwszy król niepodległej Grecji Otton I. Dziś znajdują się tutaj hotele, biura, restauracje i kawiarnie. Jednak najciekawszym elementem placu jak sami o sobie piszą są Ateńczycy, ponieważ plac został ustanowiony jako miejsce ich spotkań, protestów czy imprez, tu odbywa się większość wydarzeń. Na szczególną uwagę zasługuje obywająca się co godzinę zmiana warty przed Pomnikiem Nieznanego Żołnierza przy budynku Parlamentu . Pomnik jest strzeżony przez całą dobę przez Gwardię Prezydencką, zwaną także Evzone. Gwardziści są ubrani w uniformy wzorowane na strojach górali macedońskich (fantazyjne fezy z wielkim pomponem, spódniczki i wełniane getry ). Dwóch strażników pomnika, zostaje zastąpionych przez dwóch nowych strażników jak już w/w co godzinę, a wykonują to z równo synchronizowanymi ruchami. Warto to zobaczyć naprawdę ciekawie to wygląda.Ogrody Narodowe . Wielki park został założony na życzenie królowej Amalii małżonki Ottona, zajmuje powierzchnię 154 000 m2, obejmuje obecnie 7000 drzew i 40.000 roślin różnych gatunków. Na terenie ogrodów znajduje się także mały ogród zoologiczny, plac zabaw, niewielki staw oraz kafejki.wiątynię Zeusa Olimpijskiego – Olimpejon . Ten wielki teren archeologiczny znajduje się po drugiej stronie alei Vassilissis Olgas. Jej budowę rozpoczęto w VI wieku p.n.e., a zakończono dopiero w czasach cesarza Hadriana w II wieku n.e. W średniowieczu porzucona budowla zaczęła być wykorzystywana jako źródło darmowego budulca i w ciągu wieków była systematycznie rozbierana. Do naszych czasów zachowało się jedynie 16 kolumn. Przed Olimpejonem stoi Łuk triumfalny Hadriana . Ten wysoki na 18 metrów łuk wybudowany został prawdopodobnie z okazji przybycia do Aten cesarza Hadriana, na otwarcie świątyni Zeusa Olimpijskiego. Wyznaczał on granicę Aten antycznych i rzymskich. Fakt ten upamiętniają wyryte na sklepieniu budowli dwie inskrypcje. Od strony Akropolu napis głosi: „Oto są Ateny, starożytne miasto Tezeusza”, od drugiej strony jest: „Oto jest miasto Hadriana, nie Tezeusza”.Stadion Panatenajski . Stadion wybudowano w IV wieku p.n.e. w naturalnej niecce między dwoma wzgórzami na wschód od Olimpejonu. Jest wykonany w całości z białego marmuru. Był areną igrzysk, które odbywały się co cztery lata ku czci bogini Ateny. Pierwsze nowożytne Igrzyska Olimpijskie odbyły się w 1896 roku właśnie na tym stadionie. Ostatnia renowacja obiektu miała miejsce przed igrzyskami olimpijskimi w 2004 roku. Podczas olimpiady na stadionie odbywały się zawody łucznicze, rzucanie młotem oraz finał biegu maratońskiego. Od tamtej pory stadion jest zamknięty, można go jedynie zwiedzać, bilet wstępu kosztuje 5 euro.
Budynek Parlamentu Zmiana warty przed Parlamentem i grobem Nieznanego Żołnierza Ogród Narodowy Stadion Panatenajski Współczesna ateńska akademia Pozostałość po świątyni Zeusa Łuk Hadriana
