Zamek Lietava – rozległe ruiny na Słowacji

Słowacki Zamek w Lietavie, a w zasadzie jego ruiny położone są na stromym skalnym grzbiecie pomiędzy wsiami Lietava i Lietavská Svinná, na wysokości 635 m n.p.m. Warownia należy do najrozleglejszych słowackich zamków (uważa się go zaraz po zamku Spiskim za drugi według wielkości zamek na Słowacji). Ta potężna twierdza odegrała w dziejach północno-zachodniej Słowacji ważną rolę. W średniowieczu z zamku kontrolowano okoliczne szlaki handlowe, służył jak centrum administracyjne i wojskowe, uważany był za nie do zdobycia.

Tak mógł wyglądać zamek w 1615 roku

Pierwotna budowla miała styl gotycki, z umieszczoną w centrum wieżą w kształcie graniastosłupa, która do dziś zachowała się do wysokości 14 metrów. Od zachodniej strony do budynku zamku dostawiono pałac z kaplicą. Do dzisiaj na jego murach są widoczne szczegóły architektoniczne. W kierunku zachodnim od wieży znajduje się piąta brama zamku, a dalej na zachód stoją dalsze budynki mieszkalne pałacu. Na północno-wschodniej stronie od zamku wewnętrznego jest podzamcze zakończone wieżą i walcową basztą działową. Równolegle z pierwszym podzamczem przebiega drugie podzamcze, zakończone bramą wejściową. Państwo zamieszkiwało pałac w górnej części zamku. Według zapisów zamek miał orientacyjnie 90 pomieszczeń. Pańskie komnaty mieszkalne były urządzone z przepychem i wyposażone wystawnymi przedmiotami, w zamku palono w piecach i kominkach. W środkowej części zamku był tzw. thurzowski pałac. Thurzowie mieli w nim urządzone mieszkanie z tajnymi korytarzami i skarbcem, w których ukrywali pieniądze i kosztowności. Znajdowało się tu również archiwum.
Początki zamku sięgają końca XIII stulecia. Pierwszym właścicielem zamku był ród Balassów, następnie przeszedł w ręce Mateusza Czaka (Matúša Čáka Trenčianskiego) i wchodził w skład jego rozległych włości. Później był on majątkiem różnych rodów szlacheckich. Pod koniec XIV wieku jego właścicielem był król Zygmunt Luksemburski. W XVI wieku zamek został rozbudowany, umocniony i ozdobiony w stylu renesansowym przez węgierski ród Turzonów. Ostatnim właścicielem był Jerzy VII Thurzo. Po śmierci Imricha Thurzo w 1621 roku zmniejszało się znaczenie warowni, rozpoczęły się procesy o zamek pomiędzy jego spadkobiercami. Według wzmianki z 1698 roku zamek nie był już zamieszkiwany, w związku z czym zaczął popadać w ruinę. Około 1760 roku zniszczenia zamku były już tak duże, że znajdujące się w nim do tego czasu archiwum przeniesiono na Zamek Orawski.
Przez kolejne dwieście pięćdziesiąt lat twierdza Lietavska nie była zamieszkiwana, więc stopniowo popadała w ruinę. Bezczynność właścicieli wobec tego zabytku nie była obojętna dla wolontariuszy, którzy w roku 1999 założyli Stowarzyszenie dla uratowania Lietavskiego zamku. Jego celem było i jest uratowanie, odnawianie i konserwacja zamku Lietava. Od 2003 roku, po podpisaniu umowy o wynajmie gruntu, na terenie zamku są prowadzone prace konserwacyjne i zabezpieczające. Jego stan sukcesywnie się poprawa, choć przyznać trzeba, że jest jeszcze bardzo, bardzo dużo do zrobienia. Od 21 października 2008 roku Stowarzyszenie dla uratowania Lietavskego zamku stało się właścicielem ruin zamku.
Wejście na zamek jest bezpłatne (2018 r.). Po kompleksie można poruszać się swobodnie, jednak trzeba uważać, ponieważ nie wszędzie są barierki nieostrożność może spowodować upadek z wysokości. Z dziedzińca zamkowego dojdziemy do knajpki zamkowej można w niej kupić przekąski i pamiątki.
Zamek Lietava i dojście do niego jest idealnym miejscem na jednodniową wycieczkę, a zwiedzenie wzgórza zamkowego oferuje atrakcyjne widoki na całą okolicę. Do zamku dostaniemy się niebieskim szlakiem około 30 min z miejscowości Lietava-Majer, lub zielonym szlakiem stromym wzniesieniem około 45 min z miejscowości Lietavská Svinná.

Oficjalna strona: www.hradlietava.sk // O zamku można przeczytać w książce pt. Zamki i Zamczyska Słowacji Arkadiusza Wasilewskiego tutaj

Grzegorz R.

#TuiTamINFO to ktoś, kto ostatnio ma dużo czasu i zwykle udaje Mu się gdzieś "uciec" bliżej lub dalej. Oczywiście stara się mieć ze sobą aparat. Kiedy nie podróżuje to prawdopodobnie delektuje się ciszą domowego spokoju lub odkrywam najgłębsze sekrety najnowszych urządzeń technologicznych.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ Anuluj odpowiedź

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Ponieważ podróżowanie stało się dla Mnie łatwiejsze, a ostatnio mam trochę więcej czasu, to zwykle udaje mi się gdzieś „uciec” kilka razy w roku, bliżej lub dalej. Oczywiście staram się mieć ze sobą aparat. Fotografia nie jest moim sposobem na życie, to raczej amatorska pasja i według mnie, może być sposobem komunikowania się z innymi. Myślę, że większość amatorów robi to z tych samych powodów, dla radości tworzenia, miłości do podróży i fotografii. Dołożyłem wszelkich starań, aby treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością, wykorzystując do tego celu, przewodniki, informatory, biuletyny, książki historyczne, archiwa, biblioteki internetowe itp. Będę wdzięczny za wskazówki dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla mnie bardzo cenne i mile widziane, dzięki nim będę mógł dokonać jak najszybciej korekt w opisach.