Czerwięcice to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Rudnik. Jest najmniejszą wioska gminy, leży w jej samym sercu, kilometr od drogi krajowej Racibórz Lavensteinów , używających też nazwy Czerwięcickich . Liczni członkowie tej rodziny piastowali ważne urzędy na dworach książąt raciborskich. Paweł Lavenstein, zwany Pawłem z Czerwięcic, dzierżawił przed 1413 rokiem część Rudnika. Jako takie wymienione są w dokumencie fundacyjnym księcia Jana II Żelaznego dla kolegiaty raciborskiej. W kolejnych wiekach przechodziła z rąk do rąk. Przez długi czas, bo od 1712 roku, aż do 1910, Czerwięcice należały do rodziny von Wrochem pochodzącej z księstwa bytomskiego. Ściślej mówiąc od 1700 roku był to najważniejszy majątek rodzinny. Przeniesiono tutaj interesy von Wrochemów, po tym, jak w posagu wniosła je Joanna Ludmiła von Reisewitz , wdowa po Fryderyku Leopoldzie von Holly , w małżeństwo z Karolem Joachimem von Wrochemem . Ostatnimi właścicielami zostali spokrewnieni z nimi von Schimonsky, którzy opuścili tutejsze dobra w 1945 roku.
Pałac przed 1945 r. Zdj. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Na terenie Czerwięcic cennym zabytkiem jest, dziś mocno zaniedbany, a mimo wszystko ciągle zwracający na siebie uwagę pałac , który tak na marginesie jest jednym z tych zabytków województwa śląskiego, które obecnie czekają na odzyskanie swej dawnej świetności. Budynek był otoczony pięknym ogrodem i parkiem, który dziś warto zaznaczyć wygląda jak sam pałac – jest mocno zaniedbany. Niewiele informacji można znaleźć na jego temat. Wzniesiony został prawdopodobnie w 1892 roku o czym miałaby świadczyć data na maszcie dachu. Inne opracowania mówią, że data na maszcie budynku dotyczą raczej przebudowy niż budowy pałacu. Bardzo prawdopodobne jest, że linia tej rodziny (Wrochemowie) wzniosła rezydencję już w XVIII wieku. Budynek dopiero później przekształcono, bądź w jego miejscu zbudowano nowy pałac. Prace budowlane w 1892 roku sfinansowali w/w Wrochemowie, a dokładnie Wiktor von Wrochem, wymieniony jako właściciel majątku między innymi w książce adresowej z 1905 roku. Dlatego wszystko wskazuje z dużym prawdopodobieństwem, że to on był budowniczym dworu, który kolejno w latach 1847 i 1892 był poddawany przekształceniu i przebudowie na renesansowy pałac. W czasie II Wojny Światowej w pałacu mieścił się sztab niemiecki, a antenę radiostacji można zobaczyć na dachu do dzisiaj. Po wojnie rezydencja podzieliła los wielu takich obiektów, dekretem Bieruta mienie prywatne zostało znacjonalizowane i prawdopodobnie pałac służył jako budynek mieszkalny. Niestety, z tego okresu również niewiele informacji można znaleźć. Obecnie jest własnością prywatną i nie ma możliwości wejść na jego teren, ani do wnętrz. Od lat przy pałacu nic się nie dzieje. Budynek jest ogrodzony, mocno zarośnięty, można go obejrzeć jedynie z zewnątrz i jak widać na zdjęciach poniżej, nie przypomina tego sprzed wojny. Każdy dzień, każda jesień, każda zima, również każde lato to pogłębianie się destrukcji technicznej tego obiektu, więc jak nic się z tym nie zrobi, to za kilka lat nie będzie już co oglądać.
Popularne w tej chwili...
Zdjęcia 2021 r.
