Kazimierz to część Krakowa wchodząca w skład Dzielnicy Starego Miasta. Znajduje się nieco na południe od historycznego centrum i Zamku Królewskiego na Wawelu. Od powstania w XIV wieku (był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego ) do przełomu XVIII i XIX wieku był samodzielnym miastem, ukształtowanym przez wielowiekowe sąsiedztwo chrześcijańsko-żydowskie. Żydzi pojawili się na Kazimierzu w połowie XIV wieku. Rządzili się w nim samodzielnie – nad sobą mieli tylko króla, w którego imieniu władzę sprawował wojewoda krakowski. Dzielnica ta była bezpieczną przystanią dla Żydów do marca 1941 roku, kiedy to niemieccy żołnierze zmusili wszystkich mieszkających tu Żydów do przesiedlenia się do krakowskiego getta. Większość z nich ostatecznie zginęła w pobliskim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Kościół „Na Skałce „, nosi oficjalną nazwę Kościoła św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika .
Popularne w tej chwili...
W kościele spośród marmurowych bocznych ołtarzy wyróżnia się ten poświęcony św. Stanisławowi w lewej nawie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji poniósł męczeńską śmierć. Przed wejściem do kościoła znajduje się sadzawka św. Stanisława zwana też „Kropielnicą Polski ” ładnie ozdobiona rzeźbą świętego z XVIII wieku. Na terenie sanktuarium, za sadzawką znajduje się też interesujący ołtarz polowy. Odsłonięta w 2008 roku budowla składa się z filarów, na których umieszczono postacie świętych i zasłużonych dla Polski. Warto również dodać, że oprócz Św. Stanisława kościół kojarzony jest także z obecnymi tu za sprawą Jana Długosza ojcami paulinami oraz Panteonem wybitnych Polaków. Jednonawowa Krypta znajduje sie w podziemiach kościoła, częściowo wykuta w skale, ukończona została w 1792 roku. Przebudowana z myślą o pomieszczeniu Grobów dla Zasłużonych w latach 1876-1880. Zgodnie z życzeniem Jana Długosza, fundatora klasztoru i znakomitego kronikarza dziejów Polski, notabene pochowanego na Skałce, w pobliżu pierwotnego grobu Św. Stanisława. Oprócz doczesnych jego szczątków w krypcie spoczywają również prochy: Wincentego Pola, Lucjana Siemieńskiego, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Teofila Lenartowicza, Adama Asnyka, Henryka Siemiradzkiego, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Karola Szymanowskiego, Ludwika Solskiego, Tadeusza Banachiewicza i Czesława Miłosza . Krypta dostępna jest dla zwiedzających po zgłoszeniu na furcie klasztornej. Zwiedzanie jest płatne, koszt to ok. 5 zł.
Konflikt z królem i męczeńska śmierć Stanisława. Jak do tego doszło.
Po powrocie do Krakowa z wojny, Bolesław bezlitośnie i bez sądów zaczął wymierzać “sprawiedliwość”. Dezerterów zabijał, a niewierne żony okrutnie upokarzał. Wszyscy okazali się bezsilni i bezradni wobec okrucieństwa króla chroniąc tylko własne głowy. Stanisław otwarcie sprzeciwiał się haniebnym praktykom władcy – wiele razy stawał przed królem, ten jednak pozostawał nieugięty. Jawnie sprzeciwiał się sposobowi prowadzenia polityki przez Bolesława, co przyniosło mu opinię zdrajcy. Król próbował osłabić autorytet biskupa i szacunek, jakim darzyli go ludzie. W odpowiedzi na oszczerstwa pod swoim adresem, biskup nakazał księżom przerywanie Mszy św., ilekroć król wstąpi na nabożeństwo do kościoła. 11 kwietnia 1079 roku biskup Stanisław wraz z innymi duchownymi odprawiał w kościele na Skałce Mszę
Świętą przebłagalną za grzechy swoje i całego narodu prosząc o nawrócenie króla. Jak podają kroniki, w trakcie sprawowania Eucharystii, do świątyni wkroczył król ze swoimi rycerzami. Idąc w stronę prezbiterium wyciągnął miecz i uderzył w głowie modlącego się biskupa. Rozkazał rycerzom wynieść ciało przed kościół, poćwiartować je i rozrzucić. W ten sposób, diecezja straciła biskupa, a Polska – króla. Za mord na biskupie Bolesław utracił koronę, a lud odwrócił się od niego. Natychmiast po morderstwie biskupa, Rzym pozbawił polskiego króla tytułu chrześcijańskiego władcy. Musiał uciekać na Węgry i zmarł na wygnaniu. Wieść o męczeństwie i odwadze biskupa Stanisława rozniosła się szybko po królestwie polskim i poza jego granicami. Szczątki jego ciała pochowano w kościele na Skałce, a po 10 latach w uroczystej procesji przeniesiono do katedry na Wawelu.
Źródło: Archidjecezja Krakowska – www.diecezja.pl/swiety-stanislaw
