Region gdzie słychać gwarę „Po Naszymu”.
Region który łączy tradycję z historią.

Miasto Cieszyn

Śląsk Cieszyński to historyczna kraina w Polsce i Czechach. Leży w przygranicznym regionie północno-wschodniej części północnych Moraw i Śląska skupiona wokół miasta Cieszyn i rzeki Olzy. Jest to region charakteryzujący się odrębnością kulturowo-regionalną. Jego mieszkańcy mają silne poczucie własnej tożsamości. Dowodem niech będzie tutejsza gwara, która powstała pod wpływem języka polskiego, czeskiego i niemieckiego. Śląsk Cieszyński to również bogata historia i jej historyczne miasta; Bielsko-Biała, Polski i Czeski Cieszyn, Czechowice-Dziedzice, Skoczów, Ustroń, Wisła, Strumień, Ostrawa, Karwina, Frydek-Mistek, Hawierzów, Jabłonków, Trzyniec, Bogumin oraz wiele mniejszych wsi i miasteczek. Na każdym kroku spotkać można ślady przeszłości w postaci zabytków historycznych i ciekawostek których nie sposób wszystkich wymienić. Atrakcyjną częścią regionu jest Beskid Cieszyński, a w nim przyroda, niepowtarzalny regionalny folklor, rezerwaty przyrody, trasy turystyczne, rowerowe o różnej skali trudności, w zimie trasy narciarskie i mnóstwo zabytków kulturalnych. Oferta dla odwiedzających ten region jest o wiele szersza i z pewnością bez względu na wiek i zainteresowanie każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Śląsk Cieszyński to region charakteryzujący się odrębnością kulturowo-regionalną. Jego mieszkańcy mają silne poczucie własnej tożsamości, z pewnością dlatego, że kiedyś były to odrębne ziemie Księstwa Cieszyńskiego, skupione wokół miasta Cieszyna i rzeki Olzy.

Trochę historii

Mapa Księstwa Cieszyńskiego – 1910 rok

Śląsk Cieszyński to region usytuowany nie tylko w Polsce: część polska to powiat cieszyński, zachodnia część powiatu bielskiego i zachodnia część miasta Bielsko-Biała, część ziem cieszyńskich znajduje się jednak po stronie czeskiej: powiat Karwina, wschodnia część powiatu Frydek-Mistek, wschodnia część powiatu Ostrawa oraz wschodnia część miasta Ostrawa. Główne rzeki tego regionu to Olza, Wisła, Ostrawica, Odra i Biała, a najwyższy szczyt to Łysa Góra w części czeskiej i Skrzyczne po stronie polskiej.
Śląsk Cieszyński należał pierwotnie do Państwa Wielkomorawskiego. Przed 991 rokiem wszedł w skład Państwa Polskiego, by na przełomie lat 1289 i 1290 uzyskać statut odrębnego Księstwa Cieszyńskiego, które już w 1327 roku stało się częścią korony czeskiej. Po wygaśnięciu dynastii piastowskiej w 1653 roku księstwo przeszło na własność rodziny Habsburgów. Stan ten trwał do momentu rozpadu monarchii austro-węgierskiej w 1918 roku. Wówczas to między świeżo odrodzoną Polską i utworzonym nowym państwem Czechosłowacją zaistniał konflikt o wspomniane terytorium, które 28 lipca 1920 roku decyzją Rady Ambasadorów wielkich mocarstw na konferencji w Paryżu zostało podzielone. Po stronie czechosłowackiej pozostała duża ilość (ok. 150 tys.) ludności polskiej, stanowiącej wtedy większość na rozległych obszarach tzw. Zaolzia, z kolei po stronie polskiej znalazły się miejscowości, w których część mieszkańców była nastawiona pro-czechosłowacko. 2 października 1938 roku wojska polskie zajęły większość terenów czechosłowackiego Śląska Cieszyńskiego (Zaolzie). W 1945 roku przywrócono granicę sprzed 1938, choć obszar ten pozostawał spornym. Dopiero w 1958 roku Polska i Czechosłowacja podpisały porozumienie zatwierdzające granicę ustaloną w 1920 roku. Po podziale Czechosłowacji w 1993 roku Zaolzie znalazło się w granicach Czech. 22 kwietnia 1998 powstał Euroregion Śląsk Cieszyński, jednak jego obszar nie pokrywa się z historycznymi ziemiami Śląska Cieszyńskiego, gdyż włączono do niego m.in. Jastrzębie-Zdrój, a część terenów należy do Euroregionu Beskidy.