Ukraina położona jest we wschodniej części kontynentu europejskiego, na wybrzeżu Mórz Czarnego i Azowskiego. Graniczy z Polską, Słowacją, Węgrami, Rumunią, Mołdawią, Federacją Rosyjską i Białorusią. Jest krajem ogromnie zróżnicowanym pod względem geograficznym, gospodarczym, społecznym, etnicznym i historycznym.
Kiedy naprawdę powstała Ukraina? Trudne pytanie. Na przestrzeni wieków tereny współczesnej Ukrainy znajdowały się pod panowaniem różnych ludów i różnych krajów, dlatego trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, kiedy powstało państwo ukraińskie.
Pierwsza teoria mówi, że podstawą ukraińskiej państwowości i kultury uważa się czas istnienia Rusi Kijowskiej IX-XIII stulecia. Dalej państwowość zanika, a terytorium zostaje podzielone między sąsiednimi państwami (Królestwo Polskie, Księstwo Litewskie, Królestwo Moskiewskie). Formowanie nowoczesnej narodowości ukraińskiej zostało pobudzone podczas wojny wyzwoleńczej w połowie XVII wieku, w wyniku której zostało utworzone państwo kozackie, a które później zostało podzielone między Królestwo Polskie a Moskiewskie. Kolejna próba odrodzenia państwa to 1917 rok, lecz Ukraina ostatecznie trafia w sferę wpływów nowo utworzonego Związku Radzieckiego, stając się jedną z 15 republik do 1991 roku. Po rozpadzie Związku Radzieckiego państwo ostatecznie zdobyło niezależność. Tak przedstawia się w telegraficznym skrócie pierwsza teoria powstania Ukrainy.
Trzeba jednak być sprawiedliwym i przedstawić inne opracowania, w których wykazuje się całkiem odmienną teorię na temat powstania tego państwa. Co oznacza pojęcie UKRAINA? Według tych opracowań, jest to nazwa geograficzna i tak była używana przez ok. 500 ostatnich lat. Nigdy w ciągu ostatnich 2000 lat nie było żadnego organizmu państwowego o nazwie Ukraina. Współczesna Ukraina jest następcą Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, która została utworzona w styczniu 1919 roku jako państwo marionetkowe, zależne od Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W grudniu 1922 roku USRR weszła w skład Związku Radzieckiego i pozostała w nim aż do jego upadku, czyli do 1991 roku. O Ukrainie jako państwie suwerennym można mówić zatem dopiero od 24 sierpnia 1991 roku, czyli od dnia, w którym zdelegalizowano partię komunistyczną i proklamowano pełną niepodległość kraju. Stąd niektórzy historycy właśnie tę datę uznają za datę jego powstania.
Jedno jest pewne historia terenów dzisiejszej Ukrainy jest częścią naszej historii i od tego nie uciekniemy. Poczynając od Słowian, przez Ruś Nowogrodzką i Kijów. Po Hetmanów i Kozaków z „Ogniem i mieczem” czy Rzeczpospolitą Trojga Narodów, zabory, które charakteryzuje Lwów i Galicja, UPA, Wołyń i wojnę polsko-ukraińską. Tak więc Z polskiego punktu widzenia znaczenie historyczne tego regionu jest większe dla nas, niżby to wynikało z jego roli w państwie ukraińskim. Warto również dodać, że na terenach dzisiejszej Ukrainy w szczególności w jego zachodniej część, w obwodzie Lwowskim, Wołyńskim i częściowo Zakarpackim wciąż żyją Polacy, którzy zachowali świadomość narodową, znajomość języka polskiego i więź z Polską jako Macierzą. Tu pozostała też wielka liczba dóbr kultury związanych z dziejami Polski oraz polskich miejsc pamięci narodowej, w których dodajmy ochronie Polska bierze udział i musi w tym zakresie współpracować z Ukrainą, która często podchodzi do ich ochrony z niechęcią.
