Madera to terytorium Portugalii, jednak bliżej jej do kontynentalnej Afryki (800km) niż do stolicy Portugalii Lizbony (1200km). Archipelag Madera tworzą wyspy: Madera, Porto Santo i niezamieszkałe wyspy: Selvagens i Desertas. Wyspy został odkryty przez Portugalczyków w 1418 roku. Powierzchnia Madery wynosi 741 km2. Długość wyspy to 57 km, a szerokość 22 km.
Madera przez wielu nazywana „Zieloną Perłą Atlantyku”, lub „Pływającym Ogrodem Atlantyku” jest piękną i fascynującą wyspą, która sprawia że przez cały rok jest przyjemnie i ciepło, dlatego sezon turystyczny trwa tu cały rok. W zimie temperatura osiąga 17 – 20 stopni, latem 20 – 25 stopni. Wyspa jest idealnym miejscem dla turysty, który chce więcej niż tylko siedzenie przy basenie, ale mówi się też że jest idealna dla tych, którzy chcą połączyć przygodę, przyrodę, słońce i odpoczynek. Wyspa posiada naturalną scenerię, ogromne góry, poszarpane klify, bujne prastare lasy laurowe, wspaniałe ogrody kwiatowe, wioski, miasta i miasteczka w których jest zawsze coś historycznego do zobaczenia. Miłośnicy przyrody będą naprawdę zakochani w wyspie. Można wybrać się do jednego z wielu chronionych rezerwatów lub ogrodów z kwitnącymi przez cały rok kolorowymi kwiatami i odkryć, dlaczego Madera jest nazywana „Pływający Ogród Atlantyku”.
Madera to również doskonały cel podróży kulinarnych. Egzotyczne owoce i ich dostępność (zbiory 3 razy w roku) niesamowite owoce morza, ryba Espada która jest poławiana na głębokości 1000 m u wybrzeży Madery, brzydka jak noc, za to pyszna jak diabli przyrządzana na ponad 300 sposobów. Osobom bardziej łakomym Madera oferuje bogaty wybór słodyczy. Te najbardziej popularne to ciasto miodowe i kukurydziany chleb. Jeśli chodzi o alkohole to polecam słynny poncz (po naszemu bimber) wódka z trzciny cukrowej, miodu, cytryny lub pomarańczy. Różne gatunki win z Madery najbardziej popularne to wino o tej samej nazwie – Madera produkowane od blisko 300 lat. Koniecznie trzeba spróbować specjałów smakowitej kuchni Madery.
Wyspa słynie także z kanałów irygacyjnych zwanych Levadami, które są wykorzystywane do nawadniania wyspy. Sieć ta pozwalała już w historii na dostarczanie wody do winnic, sadów, ogrodów warzywnych i plantacji bananów. W dzisiejszych czasach Levady wykorzystuje się również jako trasy trekkingowe, które umożliwiają swobodny spacer na dużych wysokościach, gdzie można podziwiać piękne krajobrazy. Większość szlaków jest dostępna dla każdego, ale istnieją oczywiście różne stopnie trudności.
Ze względu na piękno przyrody Madera jest świetnym miejscem do spędzenia relaksujących i dodających energii wakacji o każdej porze roku. A w dzisiejszych czasach dodatkowym atutem wyspy jest bezpieczeństwo. „Przestępczość” ta znana z północnej Afryki na wyspie nie istnieje
Co wiem o Maderze – krótka historia
Parlament Madery
Data jaką przypisuje się na odkrycie Madery to rok 1419. Wyspa została odkryta przez Portugalczyków. Z rozkazu portugalskiego księcia Henryka Żeglarza została wysłana wyprawa, aby uzyskać więcej informacji na temat zachodniego wybrzeża Afryki. Kapitanowie Joao Goncalves Zarco i Tristao Vaz Teixeira oraz ściągnięci z całej Portugalii najlepsi kartografowie i nawigatorzy wypłynęli w kierunku czarnego lądu, do którego ze względu na złe odczyty urządzeń i fatalną pogodę nie dotarli, zbaczając z kursu trafili na małą niezamieszkałą wysepkę którą nazwali „Porto Santo”. Rok po odkryciu małej wysepki nastąpiła kolonizacja pobliskiej wyspy która znajduje się około 40 km od wybrzeża Porto Santo. Portugalscy badacze na czele z kapitanem Joao Goncalves Zarco przybyli na wyspę na której odkryli bujne lasy, urodzajną glebę i mnóstwo słodkiej wody. Nadali jej nazwę Madera (Madejra) co w tłumaczeniu oznacza „Drewno”.
Pierwszymi osadnikami byli głównie uciekinierzy z Portugalii, Maurowie, Żydzi z Hiszpanii, Holendrzy i Włosi. Joao Goncalves Zarco został odpowiedzialny za kolonizację archipelagu. Maderę podzielono na dwie administracje część wschodnią i zachodnią. Część zachodnia z osadą w Funchal należała do samego odkrywcy. A część wschodnia z osadą Machico do Tristao Vaz Teixeiry. W 1508 roku król Manuel I nadaje osadzie Funchal status miasta.
Odkrywca Madery Joao Goncalves Zarco
Na wyspie głównym źródłem utrzymania staje się rolnictwo, jednak aby uzyskać ziemię pod uprawy karczuje i wypala się lasy. Pierwszą uprawą była pszenica która po niedługim czasie zastąpiona zostaje uprawą trzciny cukrowej. Ze względu na rosnące zubożenie gleby i dużą konkurencje z innych kolonii głównie z Brazylii, uprawa trzciny cukrowej stała się nie opłacalna. Zaczęto wytwarzać wino Madera które jest produkowane do dziś i jest jednym z najważniejszych produktów Madery.
W latach 1580 – 1640 Madera wraz z Portugalią wchodzi w skład Hiszpanii. Po odzyskaniu niepodległości i współpracy ze zjednoczonym królestwem mieszkańcy zaczęli się bogacić na handlu głównie z Nowym Światem, a miasta rozwijać. W 1814 roku wyspa powróciła po raz kolejny do Portugalii po skolonizowaniu przez Brytyjczyków.
Wiek XIX przyniósł rozwój turystyki do czego przyczynił się klimat, świeże powietrze oraz rozsławione na świecie wino Madera. Turystyka stała się głównym źródłem dochodu wyspy. Warunki klimatyczne przyciągały jak magnes europejskie elity. Między innymi kilka miesięcy spędziła tu piękna cesarzowa Sissi lecząca się z gruźlicy, Karol I Habsburg ostatni cesarz Austrii i król Węgier. Bywał tu również Winston Churchill. Mieliśmy tam również swojego rodaka 3 miesiące na odpoczynku spędził Józef Piłsudski.
Czasy wojenne I i II wojna światowa wpłynęła bardzo negatywnie na gospodarkę Madery. Wody otaczające wyspę były polem walk, więc turystyka i handel praktycznie nie istniały.
Dziś Archipelag stanowi integralną część terytorium Portugalii, ale posiada polityczną i administracyjną autonomie która została utworzony 1976 roku z własnym rządem regionalnym. Ma też agencje rządowe jak Zgromadzenie Ustawodawcze Madery a parlament składa się z 47 posłów.
Wyspa odwiedzana jest przez cały rok, między innymi ze względu na jej łagodny klimat. Słynie z pięknych pokazów sztucznych ogni na Nowy Rok, które są wpisane do księgi Guinessa. Znana jest również wyrobów koronkarskich oraz wikliny.
